13 juni 2001
Veldfinale in Arnhem
Dalto A1 – DOS’46 A1
Donderdagavond
Gerard en Adri achter de kassa.
Om echt in de stemming te komen, moet je eigenlijk wel met de bus mee.
Toch gingen er meer dan honderd supporters op eigen gelegenheid.
Twee maal Ahoy’, dus veel ervaring.
Ons vak was dan ook in een geel zwarte oase veranderd
Tientallen meters lint en veel spandoeken gaven de spelers een steuntje in de rug.
Ken je dat gevoel? Niet kunnen spelen door een blessure?
Weet je wat nog erger is?
Moeten toekijken als jouw team in de veldfinale speelt.
Dat overkwam dus Kristel en Renske.
De stewards (de mannen in die gele jacks),
alles in de gaten houden in ‘jouw’ vak, dus veel van de wedstrijd missen.
De finalisten van Dalto
vooraan vlnr: Esther Eskens, Hieke Bessels, Sietske v.d. Sande en Ilona v.d. Berg;
achteraan: Marnix Stolker, Maarten v.d. Berg, Floris Stam en Wouter van Brenk.
Niet op de foto: trainers Ben Verbree en Wietse Oele,
verzorgster Hetty v.d. Sande en teammanager Riekje Oele.
Direct na het voorstellen zorgde onze D-side voor wat sfeerverlichting.
Gelukkig waren het rookvrije fakkels, zodat niemand er last van had.
Het voorstellen
Tijd voor een lichte verhoging van de hartslag
en de neiging nog snel even een toilet op te zoeken.
Halverwege de eerste helft staat het 5-3. Daarna staan we 20 minuten droog.
DOS’46 scoort ook niet echt veel, maar komt gelijk (5-5).
Wouter mag op slag van rust nog een stip nemen.
Hij scoort zodat we toch met wat minder druk dan de tegenstander
kunnen gaan rusten.
De gebruikelijke onweersbui bleef ons dit jaar bespaard.
Vlak voor rust begon het te regenen en was er in de verte wat gerommel.
Het bleef licht regenen tot 20 minuten na rust, daarna was het weer droog en zonnig.
Ruststand 6-5
Direct na rust liep Dalto uit.
Wouter met een schot van vier meter (7-5),
Hieke met een wijkbal (8-5),
Esther met een afstandschot (9-5).
Wouter van Brenk liet zijn toekomstige club (Oost Arnhem) zien
dat ie kan scoren. Hij maakte er maar liefst zeven.
Dalto verdedigde sterk. Dat was vooral in de eerste helft, de basis voor de overwinning.
DOS’46 liep zich stuk en gaf in de tweede helft de moed op.
Maar drie keer kwam DOS’46 na rust tot scoren.
Het aftellen is begonnen:
tien, negen, acht, zeven …
Gewonnen, 16-8 !
Da’s niet slecht.
Of we blij zijn? Best wel !!!
Maarten met de beker.
