Stichtse Courant: “Jesper Oele nieuwe kapitein bij Dalto”

‘Ik ga fouten maken, maar ik ben niet bang’

Jesper Oele (38) wil als korfbaltrainer de top halen. Het liefst doet de inwoner van Driebergen dat met Dalto. Zaterdag debuteerde hij met een dikke zege op Nic (24-9) als hoofdcoach van het Driebergse vlaggenschip. Oele zit vol energie om de hoofdmacht richting de Korfbal League te duwen. “Ik hoop dat we binnen één of twee jaar de play-offs aantikken.

Stan Bos
Foto Hans Bömer

Kort na de eenvoudig gewonnen wedstrijd tegen Nic liep Jesper Oele vanuit de Dalto-kantine met een grote doos naar buiten. Daarin zat een taart met daarop een grote foto van de coach met scheidsrechter Marco van der Lucht. In de laatste play-off-wedstrijd van Dalto in de zaal, in Wormer bij Groen-Geel, kreeg Oele een gele kaart voor commentaar op de leiding. De ongeschreven regel binnen de Dalto-selectie is: wie een kaart krijgt, moet op taart trakteren.

Op de taart stond: Je groen & geel ergeren komt je duur te staan. Een ludieke verwijzing naar de tegenstander van die avond waar bij Dalto niemand graag aan terugdenkt, hoe enerverend het duel ook was. De nederlaag betekende het afscheid van hoofdcoach Barry Schep en de entree van diens rechterhand Jesper Oele. De koning is dood, leve de koning. In topsport is weinig tijd om te treuren. Bovendien is de Driebergenaar veel te energiek om in het verleden te blijven hangen.

Hardlopen  Zaterdagochtend de dag van zijn debuut als Dalto-coach, was het lekker weer. Oele besloot te gaan hardlopen, voordat hij naar sportpark De Woerd vertrok. “Ik had er zin in en zei tegen de groep dat ik hoopte dat zij er ook zin in hadden om een wedstrijd te spelen. Dat was het geval, dus dat was al positief”, zegt Oele.
“Na de wedstrijd tegen Groen Geel hebben we twee weken niet getraind. Dat stond al zo ingepland. We zijn al zo weinig vrij. Vorige week dinsdag konden we wennen aan veldkorfbal, donderdag hebben we goed getraind.”

Met het aantreden van Oele breekt er bij Dalto een nieuw tijdperk aan. Bijna vier seizoenen stond oud-international Schep aan het roer, met Oele als eerste stuurman. Nu mag de oud-korfballer als kapitein het Dalto-schip zelf door woelige wateren loodsen. Een droom komt uit. “Ik ben gek op deze club. Als trainer wil de absolute top halen en het mooiste is als dat met Dalto kan. Het is jammer dat we in de zaal de Korfbal League niet hebben gehaald, maar ik zie ook hoeveel talent er is. We hebben tijd om te groeien en kunnen wennen aan een bepaalde manier van spelen.”

Vaderlandse top  Oele beseft dat Dalto nog stappen moet zetten. Binnenkort zit hij met de clubleiding rond de tafel om een plan te maken om Dalto structureel aan de vaderlandse top te brengen. Oele heeft zo zijn eigen wensen. “Ik zou het liefst drie keer in Hoenderdaal trainen. Daar moeten we op termijn naartoe. We doen niks aan scouting en weinig met statistieken. We kunnen stappen zetten om een database op te bouwen, maar denk ook aan technologie en sociale media. Dat ga ik niet doen, maar ik denk wel mee.” Voor Oele is het geen wet van Meden en Perzen dat die promotie komend seizoen plaatsvindt. Aanvoerder Rudo Schulting stopt, Robin van der Vliet vertrekt en Joost Wattel gaat een paar maanden in Tanzania studeren. Karin van den Brink en Justin Straatman zijn een jaar uit de roulatie. “We doen echt even twee stapjes terug. Dat is helemaal niet erg, omdat er talent is. Met hen gaan we bouwen en dan hoop ik dat we binnen één of twee jaar de play-offs aantikken.”
De nieuwe kapitein vindt het ‘heerlijk’ dat hij nu zijn eigen keuzes kan maken. De coach wil een paar zaken anders aanpakken. Meer positivisme, meer vertrouwen, transparanter zijn naar spelers, een andere manier van aanvallen. Oele heeft spelers van buitenaf nodig om de ambities waar te maken. “Spelers moeten wel bij deze club passen. Ze moeten een positieve mindset hebben, talentvol zijn en kunnen meegroeien met de club en de andere jonge gasten. Het hoeven geen toppers te zijn, maar wel talenten die we een veilige omgeving kunnen bieden.”
Langs de kant kijkt vader Wietse belangstellend toe. 35 jaar geleden kwam hij naar Driebergen en al 35 jaar is hij actief voor Dalto. Eerst als trainer van de A- en de B-jeugd, later was hij lid van de bouwcommissie. Oele senior is trots. “Dit is wat Jesper wilde. Ik gun het hem, omdat ik weet hoe goed hij is. Ik zit nu op de camping in het Grote Bos. Als hij z’n verhaal kwijt wil, kan hij bij me terecht.”

Moeder Riekje  Op 1 oktober overleed de vrouw van Wietse en de moeder van Jesper. Riekje Oele was de meest trouwe supporter van Jesper. “Tijdens de laatste zaalwedstrijden heb ik er veel aan gedacht en Jesper zeker”, zegt Wietse. “Het blijft moeilijk dat ze er niet bij is.”

Jesper: “Tuurlijk had ik gewild dat ze erbij was, maar ik vind het mooi dat ze wist dat ik hier trainer werd. Mijn zus en haar vriend zijn er vandaag. Dat is ook fantastisch. Weet je, ik ga fouten maken, maar ik ben niet bang. Wat ik denk dat moet gebeuren, doe ik gewoon. Dan zie ik daarna wel of het de goede keuze was. Ik kan er alleen maar van leren.”