[av_hr class=’invisible’ height=’15’ shadow=’no-shadow’ position=’center’ custom_border=’av-border-thin’ custom_width=’50px’ custom_border_color=” custom_margin_top=’30px’ custom_margin_bottom=’30px’ icon_select=’yes’ custom_icon_color=” icon=’ue808′ font=’entypo-fontello’ custom_class=”]
De A1 sluit het seizoen af in Lissabon
Als je een jaar lang met je teamgenoten elke week drie keer heb getraind en vele zaterdagen een wedstrijd hebt gespeeld wil je het seizoen graag met een knal afsluiten. Dit kan men doen met een gezellige barbecue of een middag lasergamen en zwemmen, maar Kees Rodenburg had een ander plan getrokken. Hij heeft in samenwerking met de andere stafleden van de A1 en vele Portugese korfballiefhebbers voor de A1 een reis naar Portugal geregeld! Super bedankt daarvoor alvast Kees, ik denk dat veel mensen het met mij eens zijn dat deze reis het aanhoren van de vele verhalen over waarnemen en vogels spotten meer dan waard was!
Nadat vele lieve ouders ons naar Eindhoven (wat een mooie stad is het toch) hadden gebracht, waren we allemaal klaar voor de twee en een half uur durende reis naar Portugal. Kees was ons wegens bondswerk al vooruit gevlogen en dus hadden Rick en Vera de dankbare taak ons in de gaten te houden. Op een ticket van Paula dat een tijdje zoek was en Jarls (of was het nou Jari’s?) naam die verkeerd gespeld was na, verliep de reis uitermate soepel. We baarden veel opzien met onze mooie trainingspakken en vlogen als een hechte groep naar Portugal.
Na ons vakantiehuis te hebben onderzocht en heerlijk gegeten te hebben in een lokaal restaurantje, gingen we moe maar voldaan slapen. We kwamen er echter achter dat de gemiddelde Nederlander iets langer is dan de gemiddelde Portugees en de bedden niet helemaal gemaakt waren voor iemand met de lengte van Joost. Dat werd dus op de grond slapen! Kees gebruikte deze nacht ook om bevriend te raken met de Portugese fauna, de muggen hadden een heerlijke nachtmaaltijd aan hem. De volgende ochtend was iedereen al weer vroeg op om vol goede moed Portugal te gaan verkennen.
Het is altijd fijn om met dertig te graden in de volle zon op een strand in Portugal te liggen en te zien dat het in Nederland heel hard aan het regenen is. We hebben wel medelijden met jullie gehad tussen het zonnen, zwemmen en beachvolleyballen door! Samen met de Portugezen hebben we de hele middag genoten van het mooie weer, sommigen misschien iets te veel want uiteindelijk was Bram nog roder dan Jarls haar. ’s Avonds weer terug naar het huis waar Kees ons zijn kook- en de Portugezen hun tafelvoetbalkwaliteiten lieten zien. Als er een EK tafelvoetbal was geweest hadden de Portugezen die vast en zeker ook gewonnen!
Die avond hadden we ook de eerste wedstrijd in Portugal tegen het nationale team, een zware openingswedstrijd! We konden vaak lang bijblijven, maar uiteindelijk was het Portugese geweld (leuke dames hebben ze daar, toch Tamar?) iets te veel voor ons. Die Pedro is trouwens als je tegen hem speelt nog groter dan als je hem van een afstand bekijkt. Bram en Joost hebben nog nooit een zo laag rebound percentage gehad. Maar met 1, 2 en 3 punten verschil verliezen van een nationaal team is voor een juniorenteam geen hele grote ramp.
De volgende dag waren we opnieuw op het strand te vinden. Rick probeerde een frisbee te scoren, Nina, Bente en Tamar showden ons een geweldige synchroonzwemact met als hoogtepunt de fluitdriehoek en Tamar was bijna naar Amerika gezwommen, het was maar een bal Tamar! Die avond hadden we een wedstrijd tegen onze gastheren en –vrouwen van Bons Dias. De eerste helft ging nog al lastig, Duits winnen is ook winnen, maar de tweede helft knalden we over ze heen. Vervolgens speelden we ook een stuk samen met de Portugezen en eindigden we met kampioentje waarin Jarl het moest afleggen tegen een Portugese. Hij ligt er nog steeds wakker van.
Daarna hebben we nog met de Portugezen gegeten en eindigden we met een leuk spel georganiseerd door de mensen van Bon Dias. We leerden hoe het is om in elkaars schoenen te staan, wie Raquelle is en dat Joost best zwaar is om op je rug te dragen. Uiteindelijk was het team met Linde en Nina tactisch superieur op de rest en wonnen ze. Na nog een korte afterparty en de macarena gingen de Portugezen weer naar huis. Linde en Willeke waren bijna met ze mee gegaan in hun zoektocht naar wifi, maar ok zij zijn uiteindelijk in hun eigen bed beland.
De dag daarop kregen we een rondleiding door Lissabon van onze gastvrouw Mafalda en ze liet ons de mooiste straten, standbeelden en gebouwen van Lissabon zien. Rick en Cedric toonden hun achteruitrij skills op een overvolle parkeerplaats en daarna gingen we met de trein naar het centrum. De dames waren helemaal blij omdat ze konden shoppen en we hadden uiteindelijk ook nog een frisbee voor Rick geregeld. Bram, Conner en Jarl waren genietend van een ijsje bijna achtergebleven in Lissabon maar uiteindelijk zijn we allemaal zwart reizend met een over volle tram weer terug gekomen.
Die avond opnieuw een wedstrijd, dit keer tegen het welbekende Benfica waar velen van ons in december ook al tegen gespeeld hadden. Opnieuw speelden we een goede pot, maar moesten we het uiteindelijk afleggen tegen de landskampioen van Portugal, met heel veel spelers die ook in het nationale team zitten. Na een gezellige borrel met de Benficaspelers gingen we ons klaar maken voor de volgende dag.
Die dag gingen we opnieuw naar het strand, maar nu eentje met een mc Donalds in de buurt. Jeremie en Cedric hebben zich hier goed vermaakt. Die avond was er de voetbalwedstrijd tussen Portugal en Kroatië. Nadat we allemaal gegeten hadden, hebben we met een grote groep Portugese toeschouwers een heuse P-side gecreëerd en hebben we samen de overwinning gevierd. Daarna hadden we onze laatste wedstrijd tegen Lombos de derde club van Portugal. We speelden een erg goede wedstrijd, vooral de laatste twintig minuten waarin we negentien doelpunten maakten! Het was ook mooi om te zien hoe de toeschouwers van de voetbalwedstrijd, toen deze afgelopen was, ons kwamen aanmoedigen. Fantastische reclame voor het korfbal!
Vrijdag gingen we natuur snuiven in het zeer groene Sintra. Mafalda was opnieuw een fantastische gids en Kees was helemaal in zijn element vanwege alle vogels die hij kon spotten. Terwijl sommigen wifi aan het zoeken waren, raakten anderen verdwaald in Portugese grotten, er waren al wat ongeruste ouders! Vervolgens gingen we met zijn allen uitwaaien op het meest westelijke punt van Europa en hebben we gezwommen bij een surfstrand met enorme golven.
Deze avond hadden we een keer geen wedstrijd, dus was het tijd om het Portugese nachtleven te verkennen! Nadat we eerst onze dansmoves geoefend hadden tijdens een voor ons georganiseerde zumba les (de vrouwen waren duidelijk wat meer ervaren dan de mannen) nam gastheer David ons mee naar een gezellige club in de buurt. Hoewel ik me niet heel veel meer van de avond herinner, heeft iedereen wel een leuke avond gehad.
Zaterdag was al weer onze laatste korfbal gerelateerde activiteit en na goed uitgeslapen en gegeten te hebben maakten we ons op voor een heus beach-korfbaltoernooi. Ondanks het warme zand en de frustraties op de tegenstanders, elkaar en de scheidsrechters (we waren toch rotsen) werden we uiteindelijk 6e, 5e en 4e. Helaas vielen we dus net buiten de prijzen, maar dat zijn we als Dalto wel gewend. David nog bedankt voor het fantastisch georganiseerde toernooi!
Vervolgens hadden we onze allerlaatste avond in Portugal, maar gelukkig hadden de Portugezen een kek afscheidsfeest met barbecue voor ons geregeld. Kees kon eindelijk goed bijpraten met alle oud-internationals van Portugal die hij heeft gecoacht, Nina inspecteerde als een echte Robert Kranenborg het vlees en de salade, Linde zocht tijdens verstoppertje naar Cedric en Mika maakte contact met een Portugese deerne. Na tot in de late uurtjes gedanst te hebben op de macarena en Portugese rap moesten we uiteindelijk toch helaas afscheid nemen van onze Portugese vrienden.
Zondag was helaas de laatste dag van onze tournee en dus hebben we nog één keer van het strand en het warme weer (36 graden!) genoten. Jammer genoeg kwam daarna het moment waar we allemaal tegen opzagen, de terugreis en het afscheid van onze fantastische Portugese gastheren en -vrouwen. Na nog een laatste groepsfoto en afscheidsknuffel kwam toch het moment dat we door de douane moesten en de Portugezen na een geweldige week een tijd niet meer zouden zien. Maar niet getreurd , want in december komen de meesten naar Nederland en sommigen zijn er zelfs al in oktober! Samen met Dalto gaan wij proberen hen net zo gastvrij te ontvangen als wij dat ervaren hebben!
Kees, Rick en Vera bedankt voor de geweldige begeleiding en het organiseren van deze reis en alle Portugezen, en in het bijzonder Mafalda en David, bedankt voor deze geweldige week. We zullen de ervaringen en jullie nooit vergeten. Tot in december!
Bram
[av_gallery ids=’10021,10022,10023,10024,10025,10026,10027,10016,10017,10018,10019,10020′ style=’thumbnails’ preview_size=’portfolio’ crop_big_preview_thumbnail=’avia-gallery-big-crop-thumb’ thumb_size=’portfolio’ columns=’5′ imagelink=’lightbox’ lazyload=’deactivate_avia_lazyload’ custom_class=”]
