[av_hr class=’invisible’ height=’8′ shadow=’no-shadow’ position=’center’ custom_border=’av-border-thin’ custom_width=’50px’ custom_border_color=” custom_margin_top=’30px’ custom_margin_bottom=’30px’ icon_select=’yes’ custom_icon_color=” icon=’ue808′ font=’entypo-fontello’ custom_class=”]
Zaterdagmorgen, vroeg in de ochtend werd ik gewekt. Snel onder de douche gesprongen en in mijn toen al snikhete autootje gestapt. Hup richting onze fantastische velden. Aangekomen loop ik eerst richting het hoofdveld waar de B1 bezig is aan een wedstrijd in strijd tegen degradatie. Al snel kom ik tot de conclusie dat de B1 beter en sterker is dan hun tegenstander, en dat zij de huidige voorsprong van vier verschil niet meer gaan weggeven. Met een brandende zon op mijn gezicht trek ik mij terug in de kantine waar het een stuk koeler is, daar bestel ik mijn ontbijtje en een kopje koffie.
Tijdens de koffie denk ik na over wat wij met de A1 afgelopen twee seizoenen gedaan hebben. Het vorige seizoen sla ik in gedachten snel over, daar hebben we al lang van kunnen na genieten. Bijvoorbeeld van het promoveren naar de hoofdklasse in de zaal, en op het veld zelfs bijna de kruisfinales halen, is natuurlijk geweldig. Als je het seizoen dan ook nog in het warm overgoten Lissabon mag afsluiten is dat helemaal fantastisch. Vervolgens nemen we toch even rust, maar wachtte daar het NK Beachkorfbal al weer. En zowaar worden wij met de A2 en A1 Beachkampioen van Nederland, wat overigens recht geeft op deelname aan het EK Beachkorfbal later dit jaar op 19 en 20 augustus. Blijkt het oefenen in Portugal toch nog zijn vruchten afgeworpen te hebben.
Vervolgens beginnen wij met een seizoen waarin verschillende spelers uitgevallen zijn. Om te beginnen bij Linde Fleuren, een seizoen eerder goed ontwikkeld in de A2, knokte hard voor een plekje in de A1, maar helaas raakte ze ernstig geblesseerd aan haar knie. Linde het was je gegund, helaas mocht het niet zo zijn. Ik hoop je toch snel weer op het veld te zien!
En Bente, die een jaar eerder geblesseerd raakte. Gelukkig mocht je in de zaal weer proberen mee te doen, maar helaas ging dat weer fout. Gelukkig kon je tijdens je herstel samen met Nina de fitness in duiken om te herstellen, ook Nina had aan het begin van het veldseizoen een blessure, zij werd snel weer fit maar koos er uiteindelijk voor om niet meer in de A1 te spelen. Je hobby moet energie opleveren en niet eisen! Deze blessures geven dan ruimte aan andere spelers om in te vallen. Bijvoorbeeld Linde, Willeke en Lies, die vanuit de A2 altijd paraat stonden om bij ons reserve te zitten. Grote klasse! En Lies die vervolgens het plekje van haar zus mag overnemen, dat heb je fantastisch gedaan Lies!
Bij de mannen waren er ook een paar personele wijzigingen, Jarl koos voor een jaar ontwikkeling in avontuur, Cedric moest over naar de senioren en Bram koos voor korfballen in de stad van zijn studie, Eindhoven. Waarbij ik nog een grapje maakte tegen Bram dat hij snel weer terug zou komen, omdat hij ons toch wel zou missen, deed hij dat in het begin van de zaal ook nog. Waarschijnlijk niet omdat je mij zo miste Bram, maar wij waren blij je weer te zien, spelend in een geel shirt. Trainen in een DSC shirt moet je nog afleren, maar dat komt nog wel een keer.
En dan zit ik al weer met mijn gedachte in de zaal, na een rumoerige eerste veldhelft waarbij we ‘maar’ twee punten gehaald hadden. Dat beloofde wat voor de zaal. In de zaal rechte de A1 zijn rug en speelde in sommige wedstrijden uitmuntend. Neem als voorbeeld de uitwedstrijd tegen DVO, of de krakers tegen voormalig landskampioen Groen Geel. Helaas werden de laatste 4 cruciale wedstrijden verloren, waarbij we na bijna de hele competitie eerste gestaan te hebben de kruisfinales misliepen. Maar des al niet te min was het genieten van deze wedstrijden!
En dan mag je weer het veld op, na een lange rustperiode tussen zaal en veld moesten we ons toch echt op de degradatiestrijd gaan richten. De eerste wedstrijd tegen Oranje Wit ging verloren, eigenlijk konden we nooit echt een vuist maken in die wedstrijd. Wie weet waar het aan gelegen heeft, maar de boel werd flink op scherp gezet, want wij hadden punten nodig! De tweede wedstrijd tegen DVO werd gewoon goed gewonnen. Het was een genot om naar het vak van Mika, Jeremie, Tessa en Tamar te kijken dat zo nu en dan hun tegenstanders met messcherpe passes helemaal zoek speelde. Het continue kunnen blijven herhalen en doordubbelen is heerlijk. Ook mooi om te zien dat Joost tegenwoordig voor iedere tegenstander een ramp is om tegen te spelen, omdat hij altijd wel weer een snoei harde blok zal uitdelen. De eerste punten dus, gelukkig maar want nu staan we op vier. En dan volgt de degradatiekraker tegen AW.DTV, wij moesten in onze vierde ontmoeting met de Amsterdammers winnen om boven hen op de ranglijst te komen. Met rust stonden we nog twee punten achter, maar in de tweede helft stelden we orde op zaken. Mede door de ontzettend sterke bank die wij inbrachten draaiden we de rollen om en bleven de punten in Driebergen. Fijn dat je spelers uit de A2 en B1 hebt die het verschil kunnen maken!
Dan de wedstrijd tegen TOP, daar denk ik maar weinig aan. Wat een dramawedstrijd maar vooral niet scherp genoeg. Dat moest anders, en wie anders dan de huidige landskampioen mocht dat ondervinden. PKC A1 werd vakkundig opzij gezet door de onzen, en dat waren toch wel twee hele belangrijke, maar vooral ook lekkere punten! Ik dacht nog, nu kan het haast niet meer fout gaan, en dan heb je op Hemelvaartsdag de alles of niets wedstrijd. Ons zelf definitief veilig spelen tegen TEMPO, dat moest toch lukken? Ik verbaasde me wel een klein beetje dat iedereen na de winst op PKC niet naast zijn schoenen liep. Maar ook tegen Tempo konden we goed en scherp korfballen. Met rust 4-13 ben je in theorie al gehandhaafd, en iedereen vierde dat al een klein beetje. Einduitslag 21-27, dat hebben we dan toch maar weer goed gedaan!
Ik hoor een bel, mijn tosti is klaar, ik pak hem aan en loop weer naar buiten. Ik sta nog even stil op het drielanden punt van ons terras, maar loop toch richting het hoofdveld, met de gedachte dat koffie toch echt een slechte keuze was met deze hitte. Kijk ik naar een B1 die alles geeft, waarbij onze Thijs nog mag invallen om de B1 dat laatste duwtje in de goede richting te geven. De B1 handhaaft zich en dan zijn wij aan de beurt. Zonder Joost, die na de wedstrijd van Tempo op vakantie is gegaan traden we aan tegen DeetosSnel. De huidige nummer 1 in de poule, daar hadden we toch wel een vreemde herinnering aan. De uitwedstrijd werd in de regen droevig verloren. (ik zal de eindstand en vooral de ruststand maar niet noemen). En in de zaal konden we redelijk tegen hun oefenen. Ik loop voor de laatste keer samen met onze aanvoerster Paula richting de scheidsrechter. Het moment dat ik het veld betreed denk ik nog pfff wat is dat kunstgras toch warm. We schudden elkaar de hand en ik wens ze veel plezier. Niet veel later mogen we beginnen. Al snel stond het 4-1 op het mooie nieuwe scorebord, maar het duurde niet lang of DeetosSnel kwam terug en zelfs op voorsprong, 5-7. Met rust was het 9-12. Het kwaliteitsverschil was nauwelijks te merken, het is dat DeetosSnel ietsiepietsie scherper schoot. Uiteindelijk verliezen wij met 20-23, maar ach wij waren al veilig, en het zonnetje scheen hevig, dan is het ook goed zo.
Dan rest mij niets meer dan iedereen te bedanken voor twee fantastische seizoenen. Adri, wat moesten wij toch zonder jou. Rijden, reserves, teamuitje, huilende spelers/speelsters, het digitale wedstrijdformulier, wedstrijdbriefjes, schotklok, sleutels, aanvangstijden, scheidsrechters ontvangst etc., fijn dat jij ons daarbij geholpen en ondersteund hebt! Onze twee fysio’s Caspar en Paul, wat een luxe dat jullie er bij waren om onze spelers te voorzien van de nodige plakkertjes en massages. Al denk ik soms dat een schoteltje melk beter was geweest (Mika 😉 ). Henk-Jan, Kees, Milo & Steven, bedankt voor de goede samenwerking! En dan natuurlijk alle spelers en speelsters.
Joost, Jeremie, Mika, Thijs, Bram, Paula, Lies, Tessa en Tamar veel succes in de toekomst!
Bente, Linde F, Nina V, Jarl, Cedric, Conner, Jorn, Joran, Joren, Mart, Arie, Jim, Linde, Willeke, Manoek, Naomi, Eva, Lotte, Mirte, Susanne, Joël, Thijs G en de mensen die ik vergeet, super dat jullie ons geholpen hebben in de afgelopen twee seizoenen!
Rick
[av_hr class=’invisible’ height=’8′ shadow=’no-shadow’ position=’center’ custom_border=’av-border-thin’ custom_width=’50px’ custom_border_color=” custom_margin_top=’30px’ custom_margin_bottom=’30px’ icon_select=’yes’ custom_icon_color=” icon=’ue808′ font=’entypo-fontello’ custom_class=”]
