Afgelopen zaterdag mochten we in Kampen aantreden tegen medekampioenskandidaat Wit Blauw C1 en konden de wedstrijd winnend afsluiten. Aan het begin van de avond hebben we heerlijk mini pizza’s gebakken en opgegeten en daarna werden we ergens geblinddoekt gebracht voor een dropping, die we met de grote clubactie hadden gewonnen.
Het was ver rijden naar Kampen, maar het was de moeite meer dan waard. De C2 liet de meegekomen supporters een goede wedstrijd zien. Tijdens de voorbespreking gaf ik aan dat ik als coach ‘eindelijk’ mijn mond eens zou gaan houden en zou proberen dat 10 minuten vol te houden. Doel was meer onderling overleg in de vakken te krijgen, zelf initiatief te nemen en beleving naar elkaar te stimuleren. Bescheiden als de spelers van C2 zijn, lukte dit maar gedeeltelijk. Het vak van Steijn van Huisstede, Douwe, Selma en Lieneke liet leuk spel in de aanval zien en had ook overleg met elkaar. Het vak van Roy, Simon, Kim en Mirthe had het iets moeilijker. In dit vak had Simon een zeer goede tegenstander die de aanval van Dalto goed ontregelde. Het vak speelde niet slecht, maar er konden in een aantal situaties betere keuzes gemaakt worden. Na 10 minuten begon ik me er weer mee te bemoeien. Er werden met name wat afspraken gemaakt over het verdedigen. Mirthe en Kim moesten wat meer druk op de gooihand gaan geven, zodat de goede heer van Simon minder goed aangespeeld kon worden. Dit voerden ze vanaf dat moment prima uit. We konden meer ballen onderscheppen en Wit Blauw gooide een aantal ballen over de zijlijn of in onze handen. Tegen Simon en Roy werd verteld dat ze meer samen moesten werken. Roy had de ruimte om acties te maken, moest alleen goede kansen pakken, meer overzicht houden en Simon moest zorgen dat hij zichtbaar en aanspeelbaar bleef. Het duurde tot de tweede helft tot dit bijna vlekkeloos ging lopen. Bij rust stond het 4-5. Pas na 10 minuten in de tweede helft kwamen we los van Wit Blauw, dat flinke weerstand bood. Mede door acties van Lieneke, Douwe (scoorde 3x in deze fase), een schitterend blok van Steijn van Huisstede, mooie combinaties tussen Roy en Simon, een lange pass van Roy en een goed schot van Mirthe, het bikkelharde, nuttige werken van Selma en Kim en het meeleven & aanmoedigen van Tycho, Stijn en Sacha wonnen we de wedstrijd uiteindelijk met 10-14. Een mooi resultaat. Met deze overwinning kunnen we ons bijna kampioen noemen. In de laatste twee wedstrijden hoeft er nog maar 1 punt gehaald te worden. Alleen Wit Blauw zou theoretisch nog op gelijke hoogte kunnen komen.
Uiteraard gingen we enthousiast terug naar de Woerd. In de auto namen de zenuwen voor de dropping toe. We zouden de groep in tweeën splitsen en iedereen wilde eigenlijk wel weten in welk groepje ze zaten. Sacha, Lieneke, Roy en Steijn wisten dat ik een indeling had gemaakt, maar merkten dat ik die indeling, ondanks pogingen van omkoping en irriteren (‘ik zing een liedje en het gaat je irriteren’, klonk het vanaf de achterbank…), niet zomaar prijsgaf.
Om 18.30 uur kwamen de spelers pizza’s bakken op de Jagersdreef. Er waren een aantal heerlijke creaties bij en er werd goed voor elkaar gezorgd. Om het eten te laten zakken werd er buiten nog even buskruit gespeeld. Daarna kon de dropping beginnen. De spelers werden op de Woerd geblinddoekt, in de rondte gedraaid en in een auto gestopt en zouden later na veel rotondes en rondrijden op parkeerplaatsen afgezet worden op een verlaten pad. Vanaf hier moesten de spelers met behulp van route kaartjes weer terug op de Woerd komen. Rond 23.30 was iedereen enthousiast, maar moe, weer veilig terug.
Ellen, Maaike, chauffeurs Frits, André en Stef, hartelijk dank voor het mogelijk maken van deze bijzonder leuke avond!
Edwin van Witzenburg
[av_gallery ids=’18851,18849,18848,18847,18846′ style=’thumbnails’ preview_size=’portfolio’ crop_big_preview_thumbnail=’avia-gallery-big-crop-thumb’ thumb_size=’portfolio’ columns=’5′ imagelink=’lightbox’ lazyload=’deactivate_avia_lazyload’ custom_class=”]
