SCO heeft de afgelopen week een poging gedaan om via hun website onze spelers nerveus te maken door Grutte Pier in de strijd te gooien. Wat zij alleen niet weten is dat wij onze eigen Grutte Pier hebben: onze crew heeft hun, een paar jaar oude, Grutte Piershirtjes uit de kast getrokken en liep daar trots in rond, missie mislukt 😉 .
Bij Dalto dus absoluut geen wit wegtrekkende koppies en de schutters hadden hun vizier wel degelijk op scherp staan gezien de bliksemstart.
Voorafgaand aan de wedstrijd was de tactiek van SCO al duidelijk: vertragen. Dat was bij het voorstellen van de teams al duidelijk: de spelers van Dalto stonden klaar met hun begeleidertjes en de dames van SCO eveneens. Het wachten was op de heren van SCO; die hadden waarschijnlijk nog een onderonsje in de kleedkamer en lieten iedereen rustig een aantal minuten wachten voordat ze tevoorschijn kwamen. De toon was gezet!
De eerste aanval liet zich hierdoor niet van de wijs brengen en ging voortvarend van start: het eerste schot van Marlies was raak en de gebalde vuist was daar: 1-0. Altijd lekker om gelijk te scoren. SCO probeerde dat uiteraard ook maar onze eerste verdediging was ook scherp gestart en dwongen SCO door de schotklok heen waardoor de zoemer nu al lekker hard door de hal klonk.
Ondanks dat SCO al vanaf minuut één besloot om te gaan achterverdedigen schoot Dico, die trouwens gekoppeld was aan de topschutter van SCO (Melvin Frieswijk), zijn eerste bal binnen: hoppa de 2-0 op het bord. De aanval van SCO liep wederom op niets uit en de onzen gaven gas: Remy snelde naar binnen en de meegekregen strafworp mocht Maarten verzilveren. Ook de volgende aanval van Dalto leverde een doelpunt op: Remy van afstand was de 4-0. Dit was voor de coach van SCO het sein om nu al wat wissels van de bank te sturen. Hun plannetje dreigde te mislukken.
Pas nu de wedstrijd al even bezig was lukte het SCO om wat terug te doen: 4-2. Nog een actie van Remy leverde ook nu weer een strafworp op (Maarten met de 5-2).
Het achterverdedigen van SCO zorgde er wel voor dat het een draak van een wedstrijd was om naar te kijken: geen leuke lange aanvallen met mooie afrondingen maar lang zoeken naar het juiste moment om te schieten. Vreselijk saai om naar te moeten kijken. Via een kort kansje van René, een omdraaibal van Kaylee en een afstandsschot van Remy liepen we langzaam maar gestaag uit naar 8-3.
Een strafworp tegen werd door René zelf goedgemaakt met een afstandsschot (9-4). Bij de stand van 9-5 was het SCO dat naar een time-out greep en hiermee probeerde de boel op de rails te krijgen. Met de 9-6 leken ze aan te haken, maar Maarten bracht ons van ver weer op vier verschil. Dalto liet de touwtjes toch wat vieren waarmee ze SCO terug in de wedstrijd hielpen: 10-8. Jammer was wel dat de Braziliaan tussen Marlies en Kaylee net mis ging: dat zijn de leuke momenten voor het publiek.
We verslapten steeds wat verder en dat bracht SCO dan toch op een gelijke stand: 10-10. Een verzuchting ging door het publiek: het zal toch niet dat er weer een voorsprong weggegeven wordt en dat we straks met lege handen staan?
Maar nee; we kunnen opgelucht ademhalen: een vrije bal van Dico en schotje van Kaylee brengen weer wat rust. Vanaf de stip sluit SCO aan maar een slimme bal van Anouk is de verdiende voorsprong met rust (13-11). Ondanks de verslapping in het tweede deel van de eerste helft hebben we een (voor elkaar) hard werkend team gezien met beleving!
Na het kwartiertje rust bleef SCO bij hun tactiek om te vertragen: Dalto stond al opgesteld, de scheids had al een aantal keren op zijn fluitje geblazen maar wederom ontbraken een aantal heren van SCO. Tegen de tijd dat dan de laatste twee heren verschenen was het geduld van de scheids op: gele kaart voor de aanvoerder. Pech voor de aanvoerder maar dat zijn nu eenmaal de regels.
Het was wel een teken aan de wand voor SCO want ze begonnen niet goed aan de tweede helft: ze gaan twee keer achter elkaar door de schotklok heen. Uitstekend werk dus door onze verdediging!
Een strafworp bracht SCO dan toch weer dichterbij: 13-12. Maar onze koelbloedige René schoot met nog luttele seconden op de klok de 14-12 binnen. Hierna gingen de scores op en neer en waren het weggegeven strafworpen die SCO op de been hielden. Hierdoor bleven ze in het spoor zitten en dat was toch jammer van alle moeite tegen het stugge SCO.
Met een loepzuivere strakke pass van Remy op Paula aan de achterkant werd de voorsprong naar 19-16 gebracht. Nog weer een strafworp voor SCO was het sein voor een time out van Dalto: koppies er bij blijven houden en geen strafworpen meer weggeven was vermoedelijk de boodschap.
Na de 19-17 ging het vak van Dico weer wat beter draaien en de beide heren zorgden voor een ruimere marge: 21-17. De slimme korte kans van Maarten was nog weer een stapje dichterbij een overwinning; zeker toen Dico van afstand raak schoot (23-18). Ook verdedigend ging het goed in dit vak; Maarten was ijzersterk in de rebound. Dat gaf de aanval van Dalto ook kans om de voorsprong te vergroten: René vanaf de strafworpstip was de 24-18.
SCO stribbelde nog even tegen vanaf de strafworpstip: 24-19 maar ons antwoord was een strakke pass van Maarten naar Remy die die bal er lekker inschoot vanaf de achterkant.
Dalto was inmiddels overgestapt naar de tactiek van SCO: achterverdedigen. ‘Laat ze het ook maar op deze manier voor elkaar zien te krijgen’, was waarschijnlijk de gedachte. Nog een keer René vanaf de strafworpstip was de 26-19 en SCO antwoordde vrij snel daarna van ver. Het laatste deel van de wedstrijd ging als een nachtkaars uit met de vele wissels die beide teams door voerden. Heen en weer wisselen kan effect hebben maar kan ook een rommelig geheel worden; dat was vanavond het geval.
Met nog een afstandsschot van Remy en Dico werd het een prima 28-21 overwinning voor een hardwerkend Dalto.
Een meer dan terechte winstpartij zorgt ervoor dat Dalto goede zaken gedaan heeft in de strijd om de tweede plaats; zeker nu Wageningen wederom punten heeft laten liggen. Voor de onzen is het nu echt op naar de laatste loodjes van de reguliere competitie: a.s. zaterdag staat een uitwedstrijd tegen OVVO op het programma waar we uiteraard met veel toeschouwers aanwezig zullen zijn om ook hier een overwinning uit het vuur te slepen. OVVO is in strijd tegen degradatie dus het zal een heet potje worden!
Een wedstrijd om bij aanwezig te zijn dus: tot zaterdag!
Scores Dalto: Marlies, Anouk, Paula, Kaylee 2, Maarten 3 (2), Remy 5, Rene 5 (2), Dico 6
Astrid Schulting
[av_hr class=’invisible’ height=’8′ shadow=’no-shadow’ position=’center’ custom_border=’av-border-thin’ custom_width=’50px’ custom_border_color=” custom_margin_top=’30px’ custom_margin_bottom=’30px’ icon_select=’yes’ custom_icon_color=” icon=’ue808′ font=’entypo-fontello’ custom_class=”]
[av_hr class=’invisible’ height=’12’ shadow=’no-shadow’ position=’center’ custom_border=’av-border-thin’ custom_width=’50px’ custom_border_color=” custom_margin_top=’30px’ custom_margin_bottom=’30px’ icon_select=’yes’ custom_icon_color=” icon=’ue808′ font=’entypo-fontello’ custom_class=”]
[av_gallery ids=’15562,15573,15579,15584,15593,15599,15554,15601,15604,15556′ style=’thumbnails’ preview_size=’portfolio’ crop_big_preview_thumbnail=’avia-gallery-big-crop-thumb’ thumb_size=’portfolio’ columns=’5′ imagelink=’lightbox’ lazyload=’avia_lazyload’ custom_class=”]
