Zaterdag 6 mei, 8.45 uur. Ik kom op de fiets aan op de Woerd en Tiel ’72 staat al voor het hek te wachten, nog voordat al onze spelers en speelsters er zijn. ‘Een duidelijk signaal’, denk ik nog bij mezelf. We moeten opletten!
9.30 uur, wedstrijd start. Al snel zien we een 1 – 3 achterstand op het scorebord. Niets aan de hand, gebeurt wel vaker en met rust staat het 4 – 5. Ik maak me echter wel zorgen, want Tiel heeft de overhand en wij zitten totaal niet in de wedstrijd. Passfouten, weinig druk, kleine overtredingen…
Helaas, de tweede helft brengt geen verbetering. Vanaf de kant moeten we bijna alles voorzeggen en het lijkt wel of dat we de doelpunten er in moeten schreeuwen, iets wat we al lang niet meer hebben hoeven doen. Vandaag is het helaas niet anders. Langzaamaan komen we terug, 5 – 8, 6 – 9, 8 – 10, 10 – 10 en de bal in de aanval. Laatste minuut, laatste kans. Het wordt georganiseerd, er worden doelpogingen genomen en rebounds gewonnen. Spanning. Doorloopbal Nienke, bal de lucht in, cirkeltje rond de korf, bal eruit, gelijk…
Pfff… een gewonnen punt, want het was niet al te best. Een onherkenbaar team. Achteraf maar goed dat we niet wonnen, niet omdat het onterecht zou zijn, maar omdat we er dan niets van zouden leren.
Een week later, wederom Tiel op het programma. Op training wat punten met elkaar doorgenomen, er moet wat veranderen. En één ding is zeker, we weten hoe Tiel nu speelt, dus daar kunnen we ons op voorbereiden. Dat een week voorbereidingstijd daar te kort voor is, bleek wel in de eerste helft.
De diagonale pass naar achteren blijft komen en Tiel weet daar nog steeds uit te scoren, 2 – 0 achterstand. Maar langzaamaan komen we beter in de wedstrijd en bij een stand van 5 – 3 wordt er over vier verschillende spelers (Floor, Nienke, Rick en Dennis) gescoord. Dat is toch lekker rusten, zeker in de weet dat we nu verdedigend eindelijk grip hebben op Tiel. Uitbrengen van de bal gaat zeer soepel en aanvallend loopt het steeds beter.
De tweede helft is voor mijn gevoel in één woord weergaloos! Slechts drie doelpunten tegen en aanvallend is het genieten. In de rebound wordt ouderwets geheerst, ‘heers en verdeel’ lijkt het motto. Het resulteert in een legio kansen en uiteraard doelpunten, mooi verdeelt over een groot aantal spelers. Zo herken ik dit team weer!
Maar nu… Een uiterst belangrijke wedstrijd tegen SKF op het programma, aanstaande zaterdag om 11.00 uur in Veenendaal. Woensdag geen training in verband met het schoolkorfbal, maar we trainen niet voor niets voor één keer op maandag deze week.
De D1 reist vol vertrouwen aankomende zaterdag af naar Veenendaal, in hun schaduw uiteraard gevolgd door een groot aantal supporters!
Robin
[av_gallery ids=’18655,18656,18657,18658,18659,18660,18661,18662,18663,18664,18665,18651′ style=’thumbnails’ preview_size=’portfolio’ crop_big_preview_thumbnail=’avia-gallery-big-crop-thumb’ thumb_size=’portfolio’ columns=’5′ imagelink=’lightbox’ lazyload=’deactivate_avia_lazyload’ custom_class=”]
