Wie onze D1 de afgelopen tijd een beetje gevolgd heeft, had het misschien al gemerkt. De oefenwedstrijden tegen DeetosSnel (2 – 18 verlies) en de Meeuwen (2 – 13 verlies) lieten duidelijk zien dat er nog veel getraind moest worden. Wennen aan de grotere afstanden, het ander soort spel en een andere manier van verdedigen. Zo aan het begin van het seizoen geeft dat natuurlijk ook helemaal niet. Hard getraind werd er in ieder geval en dat bleek resultaat te hebben.
Afgelopen zaterdag stond in Veenendaal SKF op het programma. Vooraf was ik erg benieuwd hoe deze wedstrijd zou verlopen, in de veronderstelling dat we nog niet voldoende stappen hadden gemaakt. In de bespreking werd vooral aandacht besteed aan ‘Wat is het doel van een aanvaller?’, ‘Wat wil een verdediger?’ en ‘Hoe gaan we daar mee om?’. Winst was niet zo belangrijk, als we ons allemaal zouden richten op deze vragen en bijbehorende taken dan zou het vanzelf goed gaan en zouden we wel zien waar we uit zouden komen.
In de eerste helft ontwikkelde zich een leuke wedstrijd. Het spel van beide kanten was goed, beter dan ik vooraf had verwacht. Met rust stond het 4-4 en eigenlijk konden we wel tevreden zijn. Iedereen kreeg een individueel aandachtspunt mee en zo konden we met vertrouwen de tweede helft tegemoet.
Door aanvallend nu slimme keuzes te maken (veel diepteballen) en verdedigend veel druk te zetten, konden we uitlopen en stonden we al snel vier doelpunten voor. Zij het dat SKF ook wel de nodige kansen niet wist af te ronden. Aan het eind sloeg de vermoeidheid toe en werd het allemaal wat onnauwkeuriger, waardoor SKF dertig seconden voor tijd nog op 8-9 kwam. Daar bleef het echter bij.
Een mooi en wellicht wat onverwacht resultaat, maar zeker niet onverdiend!
De dag erna konden we even bijkomen op het Henschotermeer. Althans ‘bijkomen’, Kas en ik hadden er geen trainingsdag van gemaakt, maar er zijn de nodige meters gerend en gezwommen en er werd natuurlijk een partijtje beachkorfbal gespeeld.
Onder het toeziend oog van de heer Rodenburg konden we tijdens het zwemmen natuurlijk niet halverwege opgeven, ruim 300 meter werd er afgelegd door Zonne en Floor! Ik zal maar geen namen noemen, maar twee van onze heren hielden het eerder voor gezien…
’s Avonds zetten we een oude D1-traditie voort door bij de familie Van Lunteren lekkere spaghetti te eten. Daar werden nog wat ingewikkelde denkspelletjes gespeeld en uiteraard wat spelletjes waar een aantal kinderen voor de gek werden gehouden.
Kortom, een geslaagd (korfbal)weekend!
Robin
[av_gallery ids=’22202,22190,22191,22192,22193,22195,22194,22196,22197,22198,22200,22201′ style=’thumbnails’ preview_size=’portfolio’ crop_big_preview_thumbnail=’avia-gallery-big-crop-thumb’ thumb_size=’portfolio’ columns=’6′ imagelink=’lightbox’ lazyload=’deactivate_avia_lazyload’ custom_class=”]
