Dalto dreigde in de Korfbal League een voorsprong van elf doelpunten weg te geven tegen hekkensluiter Blauw Wit, maar Mathijs den Ouden voorkwam een blamage: 30-28. De Driebergers hebben lucht, maar er is nog werk aan de winkel.
Stan Bos
Driebergen
‘Helemaal niets in Amsterdam’, zong de fanatieke D-side van Dalto licht plagend richting de aanhang en spelers van Blauw-Wit, toen de Driebergers eenmaal een marge van elf treffers hadden opgebouwd (27-16). Niets is wat het lijkt, zeker niet in de Korfbal League waar niemand zich tien matige minuten kan permitteren, zelfs niet tegen de hekkensluiter. “Als wij lange aanvallen spelen, gaat bij ons het tempo eruit”, legde topschutter en uitblinker Mathijs den Ouden de vinger op de zere plek.
Natuurlijk overheerste de opluchting na de winst op de bijna gevallen topclub uit de hoofdstad. Het verschil met rode-lantaarndrager Blauw-Wit bedraagt vier punten. Er is lucht richting de laatste plaats, een klassering die tot directe degradatie leidt. Natuurlijk was het voor een bomvolle Dalto-hal goed te zien dat de thuisploeg over acht schijven scoorde, maar Parijs is nog ver.
De formatie van Jesper Oele maakte het zichzelf in de slotfase onnodig moeilijk. Twee keer kwam Blauw-Wit terug tot een punt, de eerste keer was dat met nog 2 minuut 19 op de klok. Het sentiment leek te kantelen.
Den Ouden glimlacht bij de vraag of zijn vrije bal, waarmee hij Dalto een marge van twee punten verschafte, de belangrijkste goal in zijn carrière is. “Dat zien we aan het einde van het seizoen wel”, zegt hij met een lach.
“We hadden echt wat lucht nodig. Ik voel me dan ook wel geroepen om die goal te maken, omdat ik lekker in de wedstrijd zit en het misschien ook wel van me wordt verwacht. Ik ben een spits, weliswaar wat minder dan het afgelopen jaar, want ik probeer wel te kijken waar de mogelijkheden liggen.”
Alles of niets
De marge van twee doelpunten kwam geen moment te vroeg. Blauw-Wit veerde knap terug na een ruime achterstand en speelde alles of niets, in de wetenschap dat een nieuwe nederlaag een gapend gat zou veroorzaken. De Amsterdammers, met gewezen Dalto’er Thijs Rodenburg (luidkeels toegezongen) en Loraine Vissers in de basis, zochten in Driebergen naar de laatste strohalm, maar lijken na het verlies op weg naar de Korfbal League 2.
Een scenario dat Dalto zich twee weken geleden bekend voorkwam. De winst bij topploeg DVO verschafte de Driebergers twee bonuspunten en hernieuwd vertrouwen. En na de zege op Blauw-Wit staat Dalto op vier punten en ziet de wereld er plotseling anders uit. Den Ouden: “Ik merkte gezonde spanning bij mezelf. Dat had ik niet tegen DSC en Unitas, maar wel tegen Blauw-Wit. Waardoor het kwam, weet ik niet. Misschien wel omdat dit het moment was waarop we konden uitlopen. Ik merk dat die gezonde spanning goed voor me is.”
Dus kan Dalto met een goed gevoel de feestdagen in. “Ja, we hebben gewoon vier punten, met een klein nasmaakje van het laatste kwartier”, zegt Den Ouden. Ook de D-side haalde opgelucht adem. Dat ‘Helemaal niets in Amsterdam’ moet de volgende keer maar niet te vroeg warden ingezet.
