Dit schrijvende, heb ik zojuist net het filmpje van de D-side gezien in voorbereiding op vanavond. Met zijn allen naar Oegstgeest voor de laatste wedstrijd van 2024. Zes keer gespeeld, zes keer gewonnen en vanavond dus wedstrijd 7. Een lastige wedstrijd uit tegen Fiks, maar gesteund door een volle bus en ik weet niet hoeveel auto’s. De D-side blijft een ongekend fenomeen en iets waar wij als bestuur en ik als voorzitter megatrots op zijn.
De D-side is alles wat onze vereniging is: kom erbij, voel je welkom, we nemen je op en zorgen voor je. In goede en in slechte tijden! Dat kom erbij is het afgelopen jaar wel in een stroomversnelling geraakt. Met 600 leden zijn we groter dan ooit en voor mij is het des te belangrijker dat we onze, boven omschreven, cultuur handhaven. Daar zijn we met zijn allen bij!
Groei en uitdagingen
Een grotere vereniging brengt ook meer druk met zich mee: capaciteit velden, capaciteit zalen, organiseren van kader en technische zaken. Niet altijd even zichtbaar, maar er wordt gigantisch veel werk verzet door al die (ruim 200) vrijwilligers waar wij ons gelukkig mee mogen prijzen. En als het dan zichtbaar wordt dan zijn we als vereniging gigantisch trots op wat we bereiken met elkaar. Zo treffen jullie straks bij de start van het veldseizoen een zwaar verbeterde buitenaccommodatie aan. Het oude veld is er straks niet meer, maar er liggen straks twee nieuwe velden (totaal straks vier velden!) waar drie monoveldjes op zijn gesitueerd. Naast de twee nieuwe velden een compleet nieuw lichtplan (alles naar LED) en zodoende is er ook op het gebied van duurzaamheid een stap gezet. Een absolute shout-out naar “onze” stichting: SoKD (Stichting ondersteuning Korfbalbeoefening Driebergen) voor het veelal onzichtbare werk van Renze de Vries (voorzitter), Carel Wielinga (secretaris) en Ronald Bekkering (penningmeester). SoKD heeft samen met de gemeente Utrechtse Heuvelrug gezorgd voor de upgrade van ons sportpark. Hulde!
Een eigen hal
De zaalcapaciteit is al een aantal jaren een uitdaging, maar dit seizoen piept en kraakt het echt. Naast onze thuishaven Hoenderdaal huren we dit seizoen nog diverse andere locaties: de Tol (Bunnik), Twee Marken (Maarn), de Breul (Zeist), KNVB-hal (Zeist) en de gymzaal van de Uilenburcht. Deze spreiding vraagt iets van ouders, spelers, vrijwilligers, het aantal in te zetten materialen, etc. Dit seizoen kunnen we daar helaas niks aan veranderen, maar we werken hard aan een structurele oplossing. Een projectgroep vanuit bestuur vereniging en stichting is intensief aan het rekenen, tekenen en overleggen met betrokken stakeholders. Kunnen we alle uren welke we buiten Hoenderdaal huren omzetten naar een kansrijke exploitatie van een eigen hal? Een eigen hal in het verlengde van ons clubgebouw. Dit is waar we, veelal onzichtbaar, keihard aan werken met elkaar en de volgende stap zal zijn in de ontwikkelingen van onze accommodatie. Zo het H-woord is er eindelijk uit ;).
Wensen voor 2025
Ik heb diverse wensen voor 2025: bouw van een eigen hal in een stroomversnelling, Dalto 1 naar de KL1, iedereen op zijn plek binnen de club en het handhaven van onze cultuur. Kunnen we het altijd goed doen voor iedereen? NEE! Vind je iets van beleid, maar meld je dan direct bij de betrokkenen, want verenigen doen we samen!
Vanavond juichen we Dalto één naar een overwinning in Oegstgeest. Vanaf de D-side waar de hele vereniging samenkomt! Als we gaan…
Ik wens jullie namens het bestuur hele fijne dagen toe.
Ben Mansvelder
Jullie voorzitter
