Dalto verloor de thuiswedstrijd tegen DSC, de nummer 2 van de ranglijst, met 17-24. Nochtans begon de avond goed voor Dalto met een voorsprong van maar liefst 5-0. DSC kwam daarna snel terug en bij de rust was de stand gelijk. In de tweede helft namen de bezoekers uit Eindhoven al gauw een voorsprong en was Dalto niet meer bij machte daar iets tegenin te brengen. Er werden te weinig rebounds gepakt, er werden te veel plaatsfouten gemaakt. Aanvallend ontbrak de overtuiging. Daarmee werd het een teleurstellende tweede helft voor spelers, staf en publiek. Maar wel één om van te leren, aldus coach Jesper Oele.
Verslag: Johan de Groot
Foto’s: Hans Bömer
Vorige week had Dalto de uitwedstrijd tegen TOP Arnemuiden met 24-25 gewonnen na een bloedstollende slotfase. Dalto had een voorsprong van zes doelpunten in de tweede helft, maar raakte die naar het einde toe weer kwijt. Er tekende zich een scenario af als in de uitwedstrijd tegen Avanti (die in een gelijkspel eindigde), maar volgens Jesper Oele met een belangrijk verschil: “We bleven nu rustig, ondanks dat het een in alle opzichten chaotische wedstrijd was. Aan het eind namen we de goede kansen, en alle vier de dames waren aanvallend sterk.” En op de vraag of dat tegen DSC een extra wapen is: “We moeten per wedstrijd bekijken wie we uitspelen. Om te scoren zullen we aanvallend het spel moeten durven maken, de kansen moeten uit het combineren komen. Verdedigend moeten we DSC ver van de korf af proberen te houden, want het is een sterke ploeg.”
De wedstrijd begon goed voor Dalto. Quinty kon na enkele pogingen de eerste treffer op haar naam schrijven, en even later maakte Rene een typische Rene-goal vanuit de rebound. In de aanvallen van DSC zat nog weinig precisie, en de bezoekers misten ook een stip. Mathijs maakte er met een typische Mathijs-goal (beweging naar voren en dan achteruit om te schieten) 3-0 van, en even later zorgde hij van ver ook voor de 4-0. Toen Quinty opnieuw raak schoot nam DSC logischerwijs een time-out. Die had het gewenste effect, want DSC kwam terug tot 5-3, waarna Kris meteen vanuit de uitworp Dalto op 6-3 zette. Alle aanvallen in het eerste aanvalsvak van DSC gingen via Maaike Roubos, maar zij werd goed verdedigd door Lotte. De aanvoerder van DSC schoot veel in de eerste helft, scoorde weinig, maar maakte wel de 6-4. In het andere vak was Timo de Wit de gevaarlijkste aanvaller, en hij zorgde met twee doelpunten voor 6-6. Daarna ging de wedstrijd gelijk op, Fenna brak door en benutte de strafworp die dat opleverde (7-6), en Mathijs scoorde even later een vrije bal (8-7) na een duel waarbij zijn tegenstander Spoor in de boarding viel. Die vond het nodig om daarna revanche te nemen terwijl de bal in het andere vak was, wat leidde tot rumoer in het veld. Even later kwam er een gele kaart voor De Wit wegens commentaar op de leiding. In het vak van Mathijs lukte het Gideon niet om de korf te raken, en DSC kwam weer langszij (8-8). Kris was opnieuw zuiver van afstand (9-8), en even later Mathijs (10-9) maar toch was het dynamische spel van Dalto geen onverdeeld succes. Het leidde nogal eens tot plaatsfouten en moeilijke schoten. Lotte verdedigde Maaike Roubos keurig bij een doorbraak, maar kreeg desondanks een stip tegen, die in de rebound werd gemaakt. Rene zorgde er gelukkig voor dat Dalto met een 11-11 stand kon gaan rusten, maar gezien het spelbeeld was er reden tot zorg.
Dat bleek al snel te kloppen, want in de tweede helft liep DSC uit naar een 11-14 voorsprong omdat Dalto aanvallend geen potten kon breken en steeds snel de bal kwijt was, terwijl DSC veel kon herhalen. In deze fase hield Fenna Dalto in de wedstrijd met twee identieke doelpunten vanuit de hoek van de dj en een doorloopbal. Zo was er met 14-16 nog van alles mogelijk, en hoopten de coaches met twee wissels (Thijs voor Gideon en Joost voor Rene om Timo de Wit te verdedigen) het tij te keren. Joost deed het goed in de verdediging en de rebound, maar aanvallend bleef Dalto duidelijk onder zijn niveau. DSC liep uit naar 14-19 en de in het andere vak weer ingevallen Rene kreeg een gele kaart voor een verdedigende actie waarbij hij onbedoeld zijn tegenstander raakte. Even later kreeg Quinty een harde beuk van Robert Roubos (die niet werd bestraft), maar gelukkig kon ze weer verder. Het geloof was echter weg bij Dalto, en dat vertaalde zich in aanvallen zonder duidelijk plan, waarbij de bal vaak na één poging al weer weg was. Ook voor de toeschouwers was het geen leuke wedstrijd meer. DSC liep uit naar 14-21, voordat Mathijs nog een keer kon scoren. Fleur en Lotte (met een ringloos schot) wisten ook nog een keer te scoren (17-23), waarna rebounder Brekelmans vlak voor tijd ook nog zijn goal kon maken voor DSC. In de twee seconden die over waren maakte Joost ook nog een doelpunt, maar dat telde niet meer omdat het buiten tijd zou zijn geweest.
Jesper Oele: “In de eerste helft begonnen we met zuiver schieten, daardoor konden we een voorsprong nemen, maar qua spel waren we toen ook al slordig. Ik was blij dat het bij de rust gelijk stond, maar daarna ging het steeds verder bergafwaarts. Aanvallend laten we het liggen vanavond, dit is onder ons niveau. Je zag ook dat de teleurstelling in de groep kroop, en dat het daardoor alleen maar minder ging. Dat is iets waar we beter mee moeten omgaan, als het tegen zit moeten er spelers opstaan die de leiding nemen. Al met al moeten we hier van leren, want als we volgend jaar naar de play-offs willen moeten we dit soort fases uit ons spel krijgen.”
Tot slot: ik had gehoopt dit keer niets over de arbitrage te hoeven schrijven, maar helaas was daar weer de nodige aanleiding toe. De vele omstreden beslissingen belonen mijns inziens het verkeerde soort gedrag en zorgen voor verwarring in het veld. Beslissend voor de wedstrijd was het zeker niet, maar wel jammer voor onze mooie sport.
Doelpunten Dalto:
Mathijs 5, Fenna 4, Kris 2, Rene 2, Quinty 2, Lotte 1, Fleur 1.
