[av_hr class=’invisible’ height=’8′ shadow=’no-shadow’ position=’center’ custom_border=’av-border-thin’ custom_width=’50px’ custom_border_color=” custom_margin_top=’30px’ custom_margin_bottom=’30px’ icon_select=’yes’ custom_icon_color=” icon=’ue808′ font=’entypo-fontello’ custom_class=”]
Dalto/BNApp.nl C1 – SKF C1 16-7
Na twee weken vakantie te hebben gehad, was het tijd voor de laatste fase van het seizoen voor de C1. Te beginnen met de wedstrijd tegen SKF C1.
Woensdag werd er prima getraind, alleen Ivo kon helaas niet mee doen. Te grote voeten, dus over zijn eigen voeten gestruikeld en pols gekneusd. Balen balen balen! Vrijdag hadden we Martijn Sprangers als gast-trainer. Hij deed het anders dan de kids gewend waren en dat vonden ze in het begin maar al te gek. Gelukkig zag ik wel vrij snel dat ze het goed oppikten en dat is dan altijd mooi om te zien.
Zaterdagochtend: om 07.50 gaat m’n wekker en nee, dat ben ik inderdaad niet gewend. Ik stuur voor de grap nog een appje : “ik ben er niet bij, mij te vroeg”. Maar als ik de zon zie schijnen, weet ik dat dit een mooi dagje gaat worden. Jannick had zich een klein beetje verslapen, maar ach dat kun je hem niet kwalijk nemen. Het was ten slotte ook veeeeel te vroeg 😉 In de bespreking alle puntjes van de trainingen doorgenomen, verteld wat de kids konden verwachten en zo gingen we vol goede moed de wedstrijd in.
Voor mij was het overigens de 1e keer sinds TOP C1 uit dat ik de kids weer mocht coachen. Tijdens de play-offs koos ik er bewust voor om niet te coachen, dus dan is het altijd weer fijn om je eigen kanjers aan het werk te zien gaan!
Ah fijn, naar de wedstrijd nu! Ivo en Margot op de bank. In de aanval: Fenna, Ellen, Benji en Daan, in de verdediging: Anne, Joni, Jannick en Melle. Iets andere vakken dan u van de C1 gewend bent, maar we kijken nu meer naar de individuele ontwikkeling. Op papier leek het vak van Anne, Joni, Jannick en Melle natuurlijk een stuk sterker, maar na dit verslag zult u een klein beetje versteld staan (net als ik).
De eerste aanval speelde eigenlijk vanaf minuut 1 al een prima wedstrijd, het was nog even zoeken naar de juiste kansen. Maar na drie aanvallen konden we het eerste doelpunt noteren. SKF maakte gelijk de 1-1 en zo ging het tot 3-3 nog wel gelijk op. De C1 had met Martijn getraind op veel druk naar binnen en dat wierp zijn vruchten af. Joni, Ellen en Anne maakten allemaal een doorloopbal. Benji (feilloos) en Jannick gooiden in de 1e helft allebei hun stip raak en zo liep de C1 langzaam uit. Het eerste aanvalsvak stond daarbij echt weergaloos te spelen, tekenend het doelpunt van Daan. Fenna pakte een rebound, deelde uit, Ellen pakte een rebound en deelde uit, Benji pakte een rebound en deelde uit, vervolgens pakte Fenna weer een rebound en schoot Daan de bal van een metertje of vier binnen. Prachtig, een aanval uit het spreekwoordelijke boekje. In de laatste twee minuten van de eerste helft maakte de C1 nog drie doelpunten waardoor we met een behoorlijke ruststand konden gaan rusten.
In de rust nog wat persoonlijke tips gegeven, Anne moest zich bijvoorbeeld veel meer laten zien. Ja knikkend, maar na de rust toch even vragen wat ik nou precies bedoelde. Kleiner maken en verdedigend onze wil opleggen. Elmer vond dat we naar de 20 goals moesten, Martijn had een avond daarvoor gezegd dat ze minstens de 16 goals moesten aantikken.
Na rust was de eerste onderschepping gelijk voor Jannick, heerlijk. Het eerste aanvalsvak ging door waar ze gebleven waren, ze gingen er zelfs goals van afstand aan toevoegen waardoor ze echt niet meer te houden waren. Ellen, Benji, Daan en Fenna pikten allemaal hun goaltje mee. Anne ging zich ook wat meer met de scores bemoeien, waar Melle uiteraard weer onwijs nuttig was rond de korf en eigenlijk zoals altijd al het vuile werk aan het opknappen was. Wat ik ook mooi vond om te zien was onze kapitein Joni, nu moest ze meer aanvallen, dreigender zijn en zo nam ze in het andere vak te weinig kansen. Moest ik haar gister wel even vertellen dat ze de beste kans moest nemen. Nam ze de beste kans dan was het ook gelijk een doelpunt. Dat is dan fijn om te zien, als je een keuze maakt om voor de ontwikkeling van de kids te gaan en je ziet dat het zijn vruchten afwerpt. Jannick had wel nog wat last van het feit dat hij zich had verslapen. Verdedigend deed hij het prima, maar over zijn stippen zullen we het maar niet hebben…. 😉 Ivo die nog eventjes mee mocht doen, kon helaas ook niet laten zien hoe je een stip door het mandje gooit. Ach alle gekheid op een stokje, om er nog maar een spreekwoord uit te gooien. De C1 speelde een hartstikke leuke pot, mooi om te zien dat er weer genoeg mensen langs de lijn stonden.
De C1 speelt zaterdag 27 mei hun laatste thuiswedstrijd, om 9.45 uur en ja ik weet dat het vroeg is. Maar ik weet ook dat deze C1 een fantastisch seizoen heeft gedraaid, menig publiek heeft verrast en zich stuk voor stuk onwijs hebben ontwikkeld. Dus… U komt toch ook?
Barbara
