Inmiddels alweer een week geleden diende de dag der dagen zich weer aan: het Daltokamp. Op vrijdagmiddag verzamelden alle kinderen zich op de Woerd om samen naar het verre Lelystad af te reizen. Hier mochten we op het terrein van Exakwa verblijven. Ditmaal was de reis er een in stijl, want de kinderen gingen per bus naar de kamplocatie. Deze bus werd mogelijk gemaakt door Nineteen64 en het bestuur van Dalto. In stijl bovendien, omdat iedereen een mooi paar Daltokamp sokken cadeau kreeg die Lammers Bouw voor de kinderen geregeld had. Heel veel dank aan beide sponsoren voor de mooie steun aan het kamp!
Een andere nieuwigheid betrof de slaapplaats voor de deelnemers. Geen stapelbedden in stoffige kamers dit jaar, maar een luchtbedje (voor sommigen een enorm matras) in een tent. Bij aankomst stapten de deelnemers allemaal in de tijdmachine om zo aan hun reis door de tijd te beginnen. Na een grondige tassencontrole kregen de kids allemaal kort de tijd om hun slaapplekje op orde te brengen, waarna het kamp echt kon beginnen.
Dit jaar stond het kamp in het teken van tijdreizen. De gekke professor Von Knetter had met de tijd lopen knoeien en alleen de kampleden konden hem nog tegenhouden voordat hij de geschiedenis voor eeuwig zou veranderen. Om dit tegen te gaan, moest zijn tijdmachine vernietigd worden, maar hiervoor was wel tijd nodig. Tijd die er niet was.
Er was dus geen tijd te verliezen en daarom begonnen de kids meteen met de eerste activiteiten. Tijdens het lasergamen werd de scherpte van de deelnemers op de proef gesteld. Na dit opwarmertje mochten de D-kids een spannend potje levend Stratego spelen, terwijl de oudere kinderen in the middle of nowhere gedropt werden. Hiervoor konden wij gelukkig gebruik maken van het busje van SGA Schilder Bunnik, heel fijn. De meeste groepjes slaagden erin de benen lekker moe te lopen. Gelukkig werden ze daarna door de keukenploeg verwend met een broodje knak, voordat ze het bed in doken.
In bed liggen is alleen niet hetzelfde als slapen. En dat hebben we geweten. De kinderen hebben er vrijdagavond alles aan gedaan om met een ongelofelijk moe hoofd waker te worden. Onhandig, als je leeft in de wetenschap dat ochtendgym vaste prik is op Daltokamp. Voor dag en dauw trommelden personal trainers Jonas en Stijn de kinderen uit hun bed om even lekker te bewegen.
Na het welverdiende ontbijt bleek de tijd flink in de war geschopt. Von Knetters machine had mensen uit allerlei tijdperken verplaatst. Het was aan de kinderen om deze mensen te vinden, zodat ze weer terug konden. Tijdens deze vossenjacht werden gelukkig alle farao’s, soldaten en ruimtereizigers gevonden. Nogmaals heel veel dank voor de hulp, lieve vossen.
In de middag was het tijd voor een uitstapje naar het zwembad. Een heerlijk frisse duik en een ongekend snelle draaikolk zorgden ervoor dat iedereen met een blij hoofd terugkeerde op de kamplocatie. Nu iedereen was opgefrist was er eindelijk even vrije tijd. Deze werd door velen ingezet om elkaar uit te dagen voor de schotcompetitie. Ook het spel ging vrolijk door, al moest dit wel in het geheim gebeuren.
Op deze relatieve rust volgde een ietwat kolderiek programmaonderdeel: het was tijd voor de clownsact. Onder de bezielende leiding van Twan en Ivo werden de kids een vliegtuig dat maar nét op tijd geblust kon worden. Een nat pak was voor sommigen het resultaat. Anderen hadden het geluk om slechts een snuifje meel op hun neus te krijgen.
Na dit moment voor mentale ontspanning moesten de koppies op scherp, want de groepjes werden onderworpen aan een pubquiz. Met 40 vragen werd hun kennis over korfbal, muziek en ons cluppie op de proef gesteld. Hersentraining op niveau maakt hongerig, daarom was het maar goed dat na de quiz een heerlijk diner werd geserveerd. Een lekkere hamburger en een frietje gaven de benodigde energie voor de avond.
Met het eten was niets mis, maar toch hadden een aantal kinderen wat buikpijn. Zij voelden de bui al hangen: het was tijd voor de spooktocht. Om de spanning nog wat te verhogen keken de kids eerst naar een horrorfilm. Daarna gingen ze in duo’s het bos in. Met knikkende knietjes schuifelden ze over het pad, want achter elke boom kon iets engs staan. Nadat heel Lelystad wakker was gegild, was het bedtijd. Gelukkig was iedereen inmiddels echt moe en keerde de rust snel terug.
Zondagochtend was het einde alweer in zicht. Op een steeds natter wordend sportpark moesten de tenten worden opgeruimd en de tassen worden ingepakt. Toen alles droog stond, kon de laatste activiteit beginnen. Tijdens levend zeeslag moesten de kinderen opdrachten doen om zo de locatie van de tijdmachine te vinden. Bijna alle groepjes slaagden hierin, waardoor de tijdmachine eindelijk vernietigd kon worden.
Hiermee was de strijd tegen de professor gewonnen, maar er moest nog een andere strijd gestreden worden. De schotcompetitie was toe aan de finale. Na een paar spannende voorrondes eindigeden Thomas en Jelte tegenover Jesper en Lysander in de finale. Spannend, zou je denken. Zover lieten Thomas en Jelte het niet komen. Met een ongekende scherpte werden de tegenstanders naar huis geschoten. Gefeliciteerd heren!
Hiermee was het einde toch echt in zicht. Na een strakke schoonmaaksessie stapte iedereen weer terug in de bus naar Driebergen.
Mocht je nou denken: mooi verhaal, maar is hier ook beeld van? Hoezo volg je de @daltokamp insta dan nog niet? Hier kan je lekker nagenieten met alle mooie beelden.
Wij kijken terug op een enorm leuk en gezellig weekend en zijn blij dat we er met iedereen een mooi kamp van hebben gemaakt.
Tot volgend jaar bij het kamp op 3, 4 & 5 juli 2026!
De kampleiding (Cathelijne, Anne, Tycho, Fenna, Rosanne, Ivo, Twan, Jasmijn, Floor, Jonas, Stijn, Naomi, Quinty, Carel en Casper)
