Dalto/Klaverblad Verzekeringen subliem naar de finale in wedstrijd van wereldniveau
[av_hr class=’invisible’ height=’4′ shadow=’no-shadow’ position=’center’ custom_border=’av-border-thin’ custom_width=’50px’ custom_border_color=” custom_margin_top=’30px’ custom_margin_bottom=’30px’ icon_select=’yes’ custom_icon_color=” icon=’ue808′ font=’entypo-fontello’ custom_class=”]
Wat is hier gaande? In het publiek keken de mensen elkaar met vragende gezichten aan, maar iedereen besefte zaterdagavond getuige te zijn van een historische wedstrijd. Dalto/Klaverblad Verzekeringen tegen Groen Geel op 17 maart 2018, wie er bij was zal het niet snel meer vergeten. Een waanzinnig tempo, een ongekend hoog niveau, prachtige doelpunten, alles resulterend in een onwaarschijnlijke ruststand van 24-24. Een kolkende atmosfeer met voorbeeldige supportersgroepen aan beide zijden. Zinderende spanning tot de laatste seconden. En uiteindelijk een overwinning voor Dalto met 42-40, waardoor de finale van de play-offs werd bereikt. Wat een avond!
Verslag: Johan de Groot
De eerste wedstrijd tegen Groen Geel, vorige week zaterdagavond was ook al een thriller, die door Dalto met een golden goal was gewonnen (31-32). Vooraf keek coach Mariska Veldheer nog even terug: “We waren over het geheel van de wedstrijd beter, maar hadden het eerder af moeten maken. In de eindfase zie je dat we heel koelbloedig zijn gebleven. We zijn gegroeid in de loop van het seizoen, en ook verdedigend sterker geworden. Natuurlijk hebben we het wel gehad over de tien stippen die we tegen kregen (en maar 5 mee), maar je ziet dat die snel gegeven worden. We rekenen er op dat Groen Geel vanaf het begin gaat knallen, maar daar zijn we op voorbereid. Vorige week hebben we tegen elkaar gezegd: één dag genieten van de overwinning, maar we hebben nog steeds niks”.
De zaal was intussen tot de nok toe gevuld. Groen Geel was met 250 sympathieke supporters aanwezig die hun club fanatiek aanmoedigden. Ook wat dat betreft waren de ploegen aardig in evenwicht, want de D-side liet zich uiteraard ook horen als vanouds. Er waren nieuwe spandoeken voor de helden van nu, en veel van de helden van vroeger waren aanwezig: Linda van Woudenberg, Simone Timmerman, Jesper Oele om er maar een paar te noemen. Jelle de Sloper stond in het geel-zwart op de D-side en Otto Fabius was één van de twee verslaggevers bij de live-beelden. Kortom, alles en iedereen was aanwezig om er een geweldige korfbalhappening van te maken.
Vanaf de eerste seconde verliep de wedstrijd in een razend tempo. Rene zorgde voor de 1-0 in de eerste aanval, maar Groen Geel maakte direct gelijk. Dat ging zo door tot 4-4, er was toen nog maar drie minuten gespeeld. Kevin Dik miste hier voor Groen Geel een stip, en dat was niet voor het laatst. Met een korte kans was het opnieuw Rene die Dalto op voorsprong zette, en met een benutte stip zorgde hij voor het eerste gaatje (6-4). Ondertussen liet Maarten in de verdediging zien dat Dalto messcherp was, met twee onderscheppingen achter elkaar. Mathijs schoot zijn eerste treffer binnen bij 7-5, en opnieuw miste de van griep herstelde aanvoerder van Groen Geel een strafworp. Dalto liep uit naar 9-6, maar Groen Geel haakte steeds weer aan. Dalto scoorde vooral via de heren, met de 15-14 maakte Wen het eerste damesdoelpunt. En nog steeds was haast iedere aanval raak. Groen Geel kwam kortstondig op voorsprong bij 15-16, maar Dalto nam met 19-16 weer het heft in handen. Beide ploegen trokken veel naar binnen, bij Dalto verdiende Wen zo in korte tijd twee keer een strafworp, waarmee Rene zijn doelpuntenaantal nog verder kon opvijzelen (20-17). Ook de andere topschutter van Groen Geel, Carlo de Vries, miste een strafworp, maar los daarvan had hij zijn vizier wel op scherp staan. Beide ploegen speelden op Ziggo Dome-niveau, of eigenlijk nog beter, want de Leaguefinales zijn meestal niet de beste wedstrijden. Tussen de vele mooie doelpunten was er één die er nog boven uit stak, en dat was de 21-19 van Mathijs: een onderhandse one-hander van afstand, een absolute wereldgoal! Ondertussen zat Dalto er verdedigend vaak erg kort op, maar helaas werd er vrijwel nooit voor verdedigd gefloten. Tegen het eind van de eerste helft deed Pia van zich spreken met twee doelpunten en een onderschepping. Zoals vaker dit seizoen lukte het echter niet de voorsprong tot de rust vast te houden, het werd van 24-21 toch nog 24-24.
In de tweede helft was het eerste doelpunt voor Groen Geel, maar Wen zorgde meteen voor de gelijkmaker. Carlo de Vries miste opnieuw een strafworp voor Groen Geel (ze kregen er overigens 11 tegen 5 voor Dalto). Via Mathijs en Paula liep Dalto weer uit naar 27-25. Bij een stand van 28-26 was er even een opstootje onder de korf van Dalto in een overigens sportieve wedstrijd. Mathijs bepaalde de aandacht weer bij het spel, met een uitstekend schot voor 29-26. In de tweede helft was het steeds meer: Mathijs den Ouden, niet te houden. Tien velddoelpunten, alsjeblieft. Dalto hield het initiatief en kwam op 31-28 met nog 17 minuten te gaan. Groen Geel nam een time-out, die aanvankelijk geen effect had. Dalto bleef maar scoren, vooral via Mathijs, hoewel de doorloopbal op volle snelheid van Paula er ook mocht zijn (35-32). Groen Geel ging door de schotklok, maar slaagde er toch weer in om aan te haken bij 36-35. Het directe antwoord van Maarten (37-35), en even later van Dico (38-36) was echter tekenend voor de beheerste manier waarop Dalto het heft in handen hield. Maarten had vervolgens enigszins geluk met een bal die op de korf stuitte en er toch in viel, maar Groen Geel lukte daarop hetzelfde (39-37). Rene bracht de marge weer op drie, en daarmee werd ook het magische aantal van 40 doelpunten gehaald. Nog vier minuten, dat kon toch niet meer misgaan? Het kon nog wel, want Groen Geel kwam weer terug tot 40-39. Karin (die ingevallen was voor Anouk) maakte onder de korf een cruciale goal (41-39), en nu namen ook de coaches van Dalto een time-out. De spanning steeg tot maximale hoogte toen Dalto bij 41-40 door de schotklok ging en Groen Geel kon gaan aanvallen voor de gelijkmaker met nog 1 minuut op de klok. Die gelijkmaker kwam er niet, en natuurlijk ging Dalto in de resterende 40 seconden proberen een lange aanval op te zetten. Dico pakte de beslissende rebound, en Groen Geel kon niets anders doen dan een strafworp forceren met nog zes seconden te gaan. Rene bleef ook vanavond op het beslissende moment koel, in misschien wel zijn beste wedstrijd ooit. Hij benutte de buitenkans, waarna de D-side het veld op stormde om de overwinning te vieren. Tekenend voor de sfeer was dat de beide supportersgroepen voor elkaar applaudisseerden. De complimenten gaan zeker ook naar Groen Geel, voor zo’n geweldige wedstrijd heb je immers twee ploegen nodig. Veertig doelpunten maken en toch nog verliezen, het zal je maar gebeuren.
“Een formidabele wedstrijd van beide kanten”, concludeerde Mariska Veldheer, toen zij even uit het feestgewoel opdook. “Wij hadden steeds het initiatief, en zij moesten aanhaken. Natuurlijk zijn er uitblinkers in de persoon van Mathijs en Rene, maar om te winnen heb je een heel team nodig dat boven zichzelf uitstijgt, en dat hebben we vanavond gedaan”. Adriaan van Dijk voegde er aan toe: “Dit is wat sport mooi maakt”.
Scores Dalto:
Rene 11 (4), Mathijs 10, Maarten 8 (1), Dico 4, Wen 4, Paula 2, Pia 2, Karin 1.
[av_hr class=’invisible’ height=’4′ shadow=’no-shadow’ position=’center’ custom_border=’av-border-thin’ custom_width=’50px’ custom_border_color=” custom_margin_top=’30px’ custom_margin_bottom=’30px’ icon_select=’yes’ custom_icon_color=” icon=’ue808′ font=’entypo-fontello’ custom_class=”]
Eerste foto’s
[av_gallery ids=’28276,28277,28278,28279,28280,28281,28282,28284,28283,28275′ style=’thumbnails’ preview_size=’portfolio’ crop_big_preview_thumbnail=’avia-gallery-big-crop-thumb’ thumb_size=’portfolio’ columns=’5′ imagelink=’lightbox’ lazyload=’deactivate_avia_lazyload’ custom_class=”]
[av_hr class=’invisible’ height=’4′ shadow=’no-shadow’ position=’center’ custom_border=’av-border-thin’ custom_width=’50px’ custom_border_color=” custom_margin_top=’30px’ custom_margin_bottom=’30px’ icon_select=’yes’ custom_icon_color=” icon=’ue808′ font=’entypo-fontello’ custom_class=”]
Eerste helft
[av_gallery ids=’28608,28609,28610,28611,28612,28613,28614,28615,28616,28617,28618,28619,28620,28621,28622,28623,28624,28594,28595,28596,28597,28598,28599,28600,28601,28602,28603,28604,28605,28606,28607′ style=’thumbnails’ preview_size=’portfolio’ crop_big_preview_thumbnail=’avia-gallery-big-crop-thumb’ thumb_size=’portfolio’ columns=’5′ imagelink=’lightbox’ lazyload=’deactivate_avia_lazyload’ custom_class=”]
[av_hr class=’invisible’ height=’4′ shadow=’no-shadow’ position=’center’ custom_border=’av-border-thin’ custom_width=’50px’ custom_border_color=” custom_margin_top=’30px’ custom_margin_bottom=’30px’ icon_select=’yes’ custom_icon_color=” icon=’ue808′ font=’entypo-fontello’ custom_class=”]
Tweede helft
[av_gallery ids=’28642,28643,28644,28645,28646,28647,28648,28649,28650,28651,28652,28653,28654,28655,28656,28657,28658,28660,28661,28659,28662,28663,28664,28665,28666,28625,28626,28627,28628,28629,28630,28631,28632,28633,28634,28635,28636,28637,28638,28639,28640,28641′ style=’thumbnails’ preview_size=’portfolio’ crop_big_preview_thumbnail=’avia-gallery-big-crop-thumb’ thumb_size=’portfolio’ columns=’5′ imagelink=’lightbox’ lazyload=’deactivate_avia_lazyload’ custom_class=”]
[av_hr class=’invisible’ height=’4′ shadow=’no-shadow’ position=’center’ custom_border=’av-border-thin’ custom_width=’50px’ custom_border_color=” custom_margin_top=’30px’ custom_margin_bottom=’30px’ icon_select=’yes’ custom_icon_color=” icon=’ue808′ font=’entypo-fontello’ custom_class=”]
Close, but no cigar…
Door Dico Dik, trainer/coach van Groen Geel
Bron: kvgroen-geel.nl
Pffff. Wat waren we dichtbij. Na 2 spektakelstukken zijn we er niet in geslaagd de hoofdklasse finale te behalen. Teleurgesteld? Ja, natuurlijk…
Sportief gezien is dat waar we 2, 3 of sommige zelfs 4 keer per week hard voor trainen. Week in week uit is de selectie bezig zichzelf en elkaar te ontwikkelen. En onze club faciliteert dat op een geweldige wijze. Top accommodatie, prima materiaal en mensen met verstand van zaken. Wat geeft dat een boost aan je korfbal carrière om daarvan deel uit te mogen maken. Teleurgesteld? Ja, toch wel…
Maar wat hebben we toch een prachtclub in Wormer. Kijk eens naar de organisatie de afgelopen maanden. Kleppers, sjaaltjes, ballonnen, eten, jurytafel, kaartjes, bussen, play-offs etc. Niets was te veel of te ingewikkeld. Veel Groen Geel leden die vrijwillig een steentje bijdragen aan een vlekkeloze organisatie. Ik waag me niet aan het noemen van namen, want dan ga ik vast mensen vergeten. Iedereen bedankt! Door jullie konden wij ons lekker met korfbal bezighouden. Teleurgesteld? Niet echt…
Kippenvel kreeg ik van de supporters tijdens de laatste wedstrijden. Wat een mensen, wat een groen gele kleuren en wat een enthousiasme. Het is jammer dat jullie jezelf niet kunnen zien vanuit onze positie op de bank en in het veld. Neem van mij aan dat dat niet te beschrijven is. En wat hebben jullie ons gesteund door dik en dun. Ondanks het verlies in de eerste play-off, waren jullie er de tweede wedstrijd gewoon weer. En hoe! Namens álle spelers, wissels en de gehele staf: Bedankt! Teleurgesteld? Echt niet…
Wanneer ik terugkijk op de afgelopen zaalcompetitie, dan kan ik slechts concluderen dat het fantastisch is geweest. De doelstelling om bij de eerste vier te eindigen kon voor de kerst reeds bijgesteld worden naar spelen voor een play-off plaats. Vervolgens worden we en-passant nog even voor de 9e keer op rij kampioen door met 24-29 te winnen in een geweldige uitwedstrijd tegen AW.DTV. Teleurgesteld? Nee…
Gewoon trots op wat we meegemaakt en ervaren hebben. De kansen waren er. Denk aan de laatste 2 seconden met 29-28 in Wormer, of aan de 41-40 in Driebergen. Het dubbeltje had de andere kant op kunnen vallen. Maar wanneer ik mijn Groen Geel bril afzet, dan vind ik Dalto momenteel net even verder dan wij. Zij hebben beide wedstrijden meer gedomineerd. Iets waar wij als Groen Geel alleen maar van kunnen leren. Mijn laatste dank gaat uit naar de spelers, de wissels en de rest van de staf. We hebben een top groep. Nu even uithuilen om vervolgens alles weer op te pakken.
Trots? Ja… Ben heel erg trots om onderdeel te mogen zijn van dit talentvolle team en staf, deze geweldige supportersgroep en onze prachtige club! Wordt vervolgd…
