In de nasleep van een memorabel seizoen en op de vooravond van een ongetwijfeld zinderend Nederlands Kampioenschap op onze eigen velden. Vraag ik toch even aandacht en een moment van bezinning voor ongetwijfeld het leukste jeugdteam van Dalto dit seizoen; de D2. Waarschijnlijk zal ik deze uitspraak moeten bekopen met haatmails, dreigtelefoontjes en expres verkeerd bezorgde pakketjes door Post NL. Ik neem het risico… De D2 onder de bezielende leiding van de twee knapste mannen van Dalto en omstreken; Lysander Verweij en Jesper van Kooten Niekerk. Deze twee jonge goden kan je zomaar op een doordeweekse dag tegenkomen op de Woerd of in levende lijf bewonderen in het pittoreske Driebergen-Rijsenburg. Ik hou van dit kneuterige kleine landje. In Zuid-Korea of Japan zouden deze jongens hordes gillende meiden achter zich aan hebben en het leven hebben geleid als tieneridool. En op menig billboard langs de snelweg opduiken, zongebruind met een vette knipoog en hagelwitte tanden, voor een reclame van een wereldberoemd parfum.
Hier staan ze dan gewoon langs de lijnen van een kunstgrasveld onze pupillen te coachen. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Soms als ze bij een wedstrijd niet konden, werden we als ouders gevraagd ter vervanging. Dit resulteerde menig keer in verbaasde, teleurgestelde en verdrietige blikken van vrouwelijke coaches van de tegenstanders. “Komen die jongens niet coachen vandaag?”
De D2 begon het seizoen nog met een kansloze nederlaag en het verliep allemaal wat stroef, maar langzaamaan begon de hand van deze trainers steeds zichtbaarder te worden. Systemen werden er ingeslepen, er werd gepraat, vertrouwen gekweekt en het geloof in elkaar en een kampioenschap groeide. Afgelopen zaterdag 17 juni was het dan zover, de wedstrijd waar het op aan kwam, de laatste wedstrijd van het seizoen. Er moest gewonnen worden van HKC(U), alleen bij winst werd de titel in de wacht gesleept. Niemand minder dan Bram Schaafsma werd opgetrommeld om deze spannende finale arbitrair te leiden. Deze talentvolle en jeugdige scheidsrechter had de beladen wedstrijd volledig onder controle, kaarten bleven in de zak en hij liet zich niet meeslepen door het grote aanwezige en fanatieke publiek. Die Schaafsma gaat nog een grote carrière tegemoet.
Beladen en fanatiek werd het, ouders die elkaar het licht niet in de ogen gunden, snerende opmerkingen, vuile blikken. Blikjes en aanstekers werden afgepakt door de toegesnelde steward, namen genoteerd en reprimandes uitgedeeld.
Ik weet nog steeds niet wat er nou precies wordt gegeten en gedronken in het Utrechtse Hoograven, maar ik heb in mijn leven nog nooit zulke grote tegenstanders gezien. Zelfs onze boomlange spits Daniel was een kop kleiner dan de kleinste speler. HKC opende de gehele trukendoos, het opstellen van een geheel vak met heren en de beste mannelijke speler van het veld werd opgesteld tegen Noore. Maar dan ken je Noore nog niet, ze heeft niet alleen de looks, de brains, maar ook de power om dit klusje te klaren, ‘Noore the vikinggirl’. Of wat dacht je van ‘Rumble in the Jungle’ Renske Ruward? Loepzuiver en scoort zoveel goals dat ze zelfs soms vergeet te juichen. Zelfs een eigen ‘pittbull’ hebben we in de vorm van Emma, zij bijt zich vast in elke tegenstander en dan kom je er niet meer van af zonder commando. Maar ook razendsnel en ze duikt op als ‘Speedy Gonzalez’ om elke bal te veroveren. Maar je wordt ook automatisch fan van Sara, ‘Super Sonic Sara’ is bloedje fanatiek, gaat non-stop door en is altijd haar team aan het supporteren. Zelfs na een avond musical een slaapfeest, stond ze er gewoon weer op de vroege morgen! Of onze beauty Isa, ‘Princes Isa van Westreenen’ heeft de bijna koninklijke gave om de belangrijkste goals op haar naam te schrijven en met haar ‘royal smile’ betovert ze iedereen. ‘Ayla Potter’ is bijna net zo magisch, met haar fonkelende ogen als sterren in de lucht, creëerde ze dit seizoen menige toverbal. Onze eigen ‘Painter’ Rembrandt kleurde het geheel prachtig in, zijn creativiteit kende geen grenzen dit seizoen en is ‘Netflix-waardig’. Onze ‘Mighty Mike’ was zoals we hem kennen, onbevreesd en stoïcijns, niets brengt hem van zijn stuk en altijd op alles voorbereid als Bear Grylls hemzelf, ‘Our Survivor’. De boomlange Daniel ‘Lumberjack’ Janssen was wel de verrassing van het seizoen, schoten bijna net zo ver en lang als een Sequoiaboom in California vielen als rijpe (denne)appels. Watch this guy! En last but not least ‘Boris A. Baracus’, zijn hanenkam zorgde voor gevreesde blikken in het veld en werd ook de ‘Klever’ genoemd in de verdediging. Al vermoed ik dat dit te wijten was aan de enorme aantal kilo’s gel wat er verbruikt is. Zijn zevenklapper tegen Victum zorgde voor een solide basis in het doelsaldo, waardoor alleen winst nodig was tegen HKC. En dat gebeurde eindelijk met een 8-7 overwinning voor deze D2 giganten. Al spreken boze ouders over 9-7, maar wat boeit het! Ze zijn kampioen, wat een team, wat een attractie om naar te kijken en dan heb ik het niet over die trainers
Arthur
