0 likes

Verslag en foto’s Daltokamp 2018

Het Daltokamp is al weer een tijdje geleden, maar toch nog even een ‘kort’ verslagje met wat verhaaltjes…

De vader en moeder van Dennis hadden waarschijnlijk niet gehoord dat het thema ‘Leger’ was, wat natuurlijk inhoudt dat je je op tijd moet melden op kamp. Dennis en Stijn kwamen namelijk te laat en Stijn was nog niet eens binnen of hij moest dit al bekopen met een nat pak, op die manier leer je het snelst… 😉
Ondertussen hadden de oudere verkenners uit de categorie B hun slaapplaats al snel ontdekt, zij kwamen in een gespreid bedje terecht, maar dat (leger)bedje stond dan wel buiten onder de overkapping natuurlijk. Uiteindelijk haakten er volgens mij drie af, maar Carel, Nick, Roemer en zelfs Justin bleven lekker buiten slapen. Veel beter dan zo’n stinkende kamer waar je met z’n tienen moet liggen…
De peletonvorming op de vrijdagavond verliep wat moeizaam, ik laat in het midden of het aan mijn slechte uitleg lag of aan de capaciteiten van onze verkenners, maar feit was dat na het arriveren van generaal Fernand de volgende ochtend dit een stuk soepeler verliep. Zelfs de legerleiding was onder de indruk van zijn verschijning!
Na het casino en morsecodespel op de vrijdagavond moest het ’s nachts om 00.30 uur rustig zijn, niet iedereen begreep dat volgens mij en het overlopen naar andere kamers verliep ook niet al te subtiel. Nog één laatste waarschuwing dan en voor de zekerheid maar even positie ingenomen naast de deur met wat munitie. Floor en Jasmijn dachten dat de kust veilig was om nog even wat te gaan doen, maar kregen ineens te maken met een zeer bijzondere plaatselijke stortbui 😉
De generaal zorgde er op zaterdagochtend voor dat iedereen zijn kamer netjes opruimde, waarbij die van de meisjes uit de D wel een hotelkamer leek man! Vervolgens werd er onder zijn leiding goed gesport op de vroege ochtend. ‘Weg weg weg’, ‘Boom boom boom’ en ‘Moob moob moob’ klonk het door het bos (jezelf binnen twintig seconden verstoppen, in een boom klimmen en omgekeerd: op je kop in een boom hangen). Erg grappig om te zien, Carel koos niet echt een geschikte boom volgens mij…
Na het ontbijt stond het survivalen op het programma: vuur maken (= ruzie met de verhuurder J), touwen knopen, zieken vervoeren, schminken. Hierbij werden al de eerste records neergezet, die gedurende het kamp bijgehouden werden:
- zo klom Twan tot wel 10 meter hoog de boom in, maar had hij er wel een beetje moeite mee om eruit te komen;
- Dennis en Lonneke kwam ik staande op één been tegen, ze stonden toen al tien minuten. Ik stelde voor dat ze voor een taart dat nog eens twintig minuten volhielden. Ongelooflijk dat ze dat haalden, waar Dennis al behoorlijk aan het wankelen was, hadden we Lonneke eigenlijk nog eens een half uur moeten laten staan;
- er zaten zeven mensen op één schommel, vraag me niet hoe.
Ondertussen hadden we ‘s middags Tycho op het dak geposteerd om Mirthe eens even kennis te laten maken met zo’n plaatselijke regenbui, dat lukte aardig. Andersom ging ook erg goed, Tycho trapte maar al te graag in zijn eigen grap…
Zaterdagmiddag werden er traditioneel allerlei spellen tegen elkaar gespeeld, dit keer met als doel om het levend risk spel te winnen door op een grote landkaart legers van andere teams uit te dagen en te verslaan. Deze activiteit kon afgesloten worden met de pannenkoeken die weer door Theo en Peter gebakken waren (dank daarvoor!), het waren er meer dan genoeg! 🙂
’s Avonds stond het favoriete onderdeel van Tom op de planning: de bonte avond (Army’s got talent). Hoewel ik daar wat minder van ben, moet ik toegeven dat het erg leuk was. Natuurlijk werden er wat kinderen in de maling genomen (je gaat ook niet zomaar een vliegtuig nadoen, toch Yari?!) en ook sommige legerleiders konden er niet aan ontkomen natuurlijk, bedankt hoor jongens en meiden! Ook de zeer deskundige jury Kas, Rick en generaal Fernand maakte er een mooie avond van.
En dan denk je natuurlijk, nu komt de spooktocht, maar nee… op het programma stond ‘De geheime missie’. Wat zou dat zijn? Het begon in ieder geval al goed, want niet iedereen had verwacht dat Anouk aan het einde van haar verhaal (zo stil heb ik onze verkenners nog nooit gehoord) ineens bloed begon op te hoesten, dat waren weer een aantal D’tjes minder tijdens De geheime missie. Gelukkig wist ik wat er ging komen, want ik kan ook niet zo goed tegen bloed! 😉
Goed… Het bos in op zoek naar haar vermiste man Ary, die snel medicijnen nodig had. De D’tjes die wel het bos in durfden, dapper hoor, moesten af en toe letterlijk voortgesleept worden en een enkeling was wat bleek achteraf. Zonne vond ’t allemaal wel mooi en vertelde in de auto aan generaal Fernand dat het niet zo spannend was. Uiteraard was hij daarop voorbereid: ‘Zonne, kun jij zo even mijn jas uit de achterbak halen? Het is nogal koud en ik moet zo nog terug voor de anderen.’ Een aarzelend ‘ja’ en natuurlijk vermoedde ze wel wat, maar dat er een levend persoon (Rick) de achterbak uit zo springen had ze toch niet zo snel zien aankomen… 🙂
Anne vond ’t allemaal weer niet spannend en het moest toch een keer lukken om haar te laten schrikken. Zou het lukken door in haar slaapzak te gaan liggen (kwartiertje wachten maar)? Uiteraard niet, wat een ijskonijn zeg!
Voor sommigen was het na De geheime missie al bedtijd, met de B’tjes werd er nog tot 02.30 uur gekaart. Daarna volgde voor de echte diehards een tweede nacht buiten, die al vroeg ten einde kwam.
’s Ochtends bakten Tom en Aryan zoals altijd voor iedereen een eitje, zodat we met een gevulde maag aan het laatste onderdeel konden beginnen: levend stratego. Ik was inmiddels aan meerdere wateraanslagen ontsnapt en kreeg van Tom te horen dat het hele kamp het inmiddels op mij gemunt had. Ik ging wat later dan de groep naar het bos voor het spel en was op mijn hoede, ik had natuurlijk wel verwacht dat er onderweg iemand in de dekking zou liggen met een emmer water. Dat bleek niet zo te zijn, dus toen ik dacht veilig bij de groep te zijn aangekomen, kwam ik Jasmijn en Pieter tegen… Tsja, dat hoort er dan natuurlijk een keer bij.
Bij levend stratego was niet iedereen wakker geloof ik, want binnen dertig seconden was het eerste spel afgelopen. De twee andere partijtjes duurden wat langer en waren intensief. Als je denkt dat Douwe de vlag is en alles op alles zet, dan kom je in het bos wel eens een boom tegen… Helemaal balen als dan blijkt dat ie een bom is! En de tweede keer weer. Het derde partijtje eindigde in een patstelling, maar Floor wist listig toch de vlag (Lysander) te bereiken.
Na levend stratego volgde uiteraard het slot van de schotcompetitie. De finale werd dit jaar gewonnen door sniper Daan!