Van de week publiceerde de bond een vacante positie voor de rol van Algemeen Directeur KNKV. Met een prachtig saaie, 1001, standaard algemene tekst om iemand te werven. Met de eigenschappen die eigenlijk niemand had verwacht. Uiteraard moet je natuurlijk daadkrachtig kunnen zijn, anders gezegd; je houdt van doorpakken en je hebt niet de grootste mond van het groepje waarmee je gaat werken. Communicatief heel vaardig, oftewel; je kan uitstekend lullen en bent best bijdehand zo nu en dan. Ook niet onbelangrijk dat je mensgericht bent, een verassende! Maar je moet dus met mensen kunnen omgaan en niet de hele dag tegen je parkiet en hamster willen praten. Of dat je niet telkens het toilet induikt als iemand z’n hand opsteekt naar jou. Ook moet je kunnen inspireren, je moet dus heel veel quotes en films onthouden die jou aan het huilen hebben gebracht en dat je toen op dat moment heel anders over dingen bent gaan nadenken en dat je daardoor nu veel meer begrijpt wat het voor een ander betekent en graag betekenis wil geven aan de tijd dat je hier nu nog op aarde bent. De meest voorkomende van alle vacatureteksten is natuurlijk dat je proactief bent, je bent dus voor bewegen en niet tegen en je bent dus helderziend. Jij weet wat er morgen gaat gebeuren en gaat dus niet de hele vrijdagmiddag voor de klok staan te wachten tot het 17.00 uur is. Fijn weekend!
‘Last but not least’ werd ook nog benoemd, en je verwacht het niet, dat je een strategisch leider bent. Jij bent degene die houdt van plannetjes… slimme plannetjes die nog niemand heeft bedacht. Met andere woorden, als iedereen naar huis wil na een avondje stappen, bedenk jij dat shoarmatent ‘Het Lammetje’ nog open is!
Kortom ik zag veel raakvlakken met de vacature en ken uiteraard veel geschikte personen in mijn netwerk die deze eigenschappen tot in de puntjes beheersen. Maar oh, oh, oh wat had ik gehoopt op een creatieve wervingscampagne en een ware verkiezingsstrijd. Een race naar het presidentschap in het witte huis in Arnhem. Compleet met leugens en laster en sluwe verkiezingstrucs om de ander onderuit te halen. Een live-debat op Eyecons, beloftes in een verkiezingsprogramma die ons verleiden om op die kandidaat te stemmen. We bouwen een muur om de mensen heen die korfbal stom vinden. Slogans met “Make korfbal great again!”, “At your servicedesk”, “Read my lips, no more contributie” of “Yes we can play korfbal”.
Een tour langs alle velden en kantines, strooien met flyers, gratis korfbalschoenen en voor iedereen voortaan na elke wedstrijd gratis bitterballen. Of elke dag een loting van een miljoen euro of een gloednieuwe Tesla. Uiteindelijk tot op het laatste moment een nek aan nek race wie de komende vier jaar zich president van onze bond mag noemen. Misschien nog beter een finale met een strafworpenserie, met ‘sudden death’. Het zou zo mooi geweest zijn, fantastische reclame voor onze sport en een verademing in deze tijden. “Geen gebral, iedereen korfbal”
Kus, AvdP
